Oude Vlaemsche liederen

[p. 401]

CLXXVIII.
Aenwakkering tot vreugd.

Is dit niet wel een vreemde gril?
't Sou hier goed haver saeijen sijn:
't Geselschap is dus wonder stil
In 't midden van den wijn!
De wijn die ieders hart ontfonckt
En alle swarigheid verlicht!
Daerby sit men nu noch en pronckt
Met een beveynsd gesicht:
Ey waerom doch dus stom en bedeckt?
Door goe vreughd wierd de deucht noyt bevleckt.
Ey! wilt dat staken, en u vermaken.
Met al wat lust verweckt.

[p. 402]

2

 

Wy sijn in 't soetste van ons jeughd,

 

In 't allerschoonste van ons tijd,

 

Ey, dat wy die niet sonder vreughd

 

Dus klack'loos worden quijt!

 

Wanneer den grysen ouderdom

 

De groente van ons jeugd verdort,

 

Dan komen all' ons lusten om,

 

Ons vreughd word opgeschort:

 

Dus wel an, laet ons dan, wijl men mach,

 

En de tijd sullicx lijd, tot den dagh

 

Recht lustigh wesen, vreughd word ghepresen,

 

En 't lachen in 't ghelagh.

Tsa jonghmans of jonghvrouwen, seght
Aen wien ist dat de Roemer staet?
Men sal over dien houwen recht
Die hem niet omgaen laet.
Want ick weet een die dorstigh is
En garen drincken sou zijn deel,
Vermits hy heel aemborstigh is
En 't drooght seer in zijn keel.
Drinckt het leegh met een veegh, soo is 't wel,
d'Elen baes, die word haes, daerom sel
Hy 't u wel na doen, en sich wat dra spoen:
Hy eyscht gantsch gheen uytstel.

Waerom begind ghy maeghden niet?
My dunckt een yeder prijckt om 't seerst.
Ey, naeste buurtje singht een lied,
Begindt ghy liever eerst:
Soo word u hoofd met vreugde bekranst,
En soo ick yet van 't liedtjen weet
Ick sal u helpen als een lanst,
En singhen dat ick sweet.
Weest niet stil, ist u wil, toond u aerd!
Vanght eens aen, laet het gaen, geen vreughd spaerd!
Want wy om kluchten, vreughd en genuchten
Alleen hier zijn vergaerd.

[Friesche Lusthof, door J. Starter, bl. 8.]