Oude Vlaemsche liederen
(1848)–J.F. Willems–
Auteursrechtvrij
[pagina 387]
| |
1
Puyckjen van de maeghden,
Wie sal u vereeren!
Die elck een behaeghden,
Om u lof te meeren;
Wie sal niet begeeren
Te singhen uwe deughd?
U reden en zeden
Die gheven ons leven
En soete vreughd.
2
U schoon eerbaer wesen,
Overtreft de roosen:
Wijsheyt is te lesen
Als u kaexkens bloosen:
En u lieflijck koosen
Verfrischt een hoog gemoed:
U dagen behagen,
Ja 't leven sy geven
Wat liefde voed.
3
U schoonheyd beroerde,
En deê gantsch beswijcken
't Hert dat ons vervoerde,
Als ick u quam kijcken.
Nu wil ick niet wijcken
Van uwe deftigheyd:
U oogen vermoghen
Te leyden ons beyden
In vrolijckheyd.
4
Vrolijcheyd in eeren
Mach een maeghd genieten,
Achterklap te weeren
Moet haer niet verdrieten,
Strax de Nijd sal schieten
Op haer onschuldigh hert,
En stichten de schichten
Van 't minnen, als spinnen,
Met valsche smert.
| |
[pagina 388]
| |
3
Nijd, soekt ander wegen,
Ghy mooght hier niet blijven;
Ghy zijt hier verleghen,
Want wy u verdrijven:
Vreughd sal hier beklijven
Door eerbaerheyd en lust,
Met vreden bekleeden,
Met eeren verkeeren
Door deughd en rust.
[Woorden en muzyk in den Bellerophon, 1638, bl. 143. 1695, bl. 171.] |
|
