Oude Vlaemsche liederen

CLXXII.
Ydele hoop.

Silvia Goddinne,
Siet hoe desperaet
Coridon door minne
Als den sneeuw vergaet.

Sal u nooit beweghen
Mijn bedroefde clacht?
Sult g'altijt staen teghen
Mijn verlieft ghedacht?

Met een vierich haken,
Lief, verlangh ik nu
My eens te vermaken,
Silvia, met u.

[p. 389]

4

 

Laet u schaepkens weyden!

 

Hier staen klavers dicht;

 

Gaen wy ons vermeyden,

 

- Phoebus berght sijn licht, -

In een schoon groen pleyne,
Daer een beeksken stroomt,
Of by een fonteyne
Onder 't dicht gheboomt.

Of ick daer dan kuste
Uwen rooden mont,
En met vreuchde ruste
Op u borstjens ront.

Al mijn bitter lijden,
Al mijn wreede pijn
Sou door dit verblijden
Haest vergeten zijn.

[Woorden en muzyk te vinden in de Triumphus Cupidinis, door Joan Ysermans. Antw. 1828, bl. 67 en volg.]