Oude Vlaemsche liederen

[p. 379]

CLXV.
Gy zoudt de liefste zijn.

Schoon jonkvrouw, ick moet het u klagen,

Dat ick ben doorwond,

Dat ick groot lijden moet verdragen

Om uwen rooden mond,

Ja, ja om uwen rooden mond.

Moest ick nog lang uw oogskens derven

En uw claer aenschijn,

Soo sal ick wel van rouwe sterven,

Van rouw en minnepijn,

Ja, ja, van rouw en minnepijn.

Ick sal u prijsen, sal u eeren,

Spijt die 't my benijdt,

Ick sal uw lof altijd vermeeren,

Want gy 't weerdich sijt,

Ja, ja, want gy het weerdich sijt.

[p. 380]

4

 

Ick hoop noch heden te vercrijgen

 

Uwe gratie goet;

 

Ick hoop met u noch te bedrijven

 

Aller vreuchden soet,

 

Ja, ja, aller vreuchden soet.

Schoon lief, mogt ick by u dan comen

Op u kamerlijn.

En u daer spreken sonder schroomen,

Gy soud de liefste sijn,

Ja, ja, gy soud de liefste sijn.

[Staet op de laetste bladzyde van Willems eigenhandig geschreven liedjesboek. De bronnen worden daer volgenderwyze opgegeven: ‘Handschrift N^o 40, muziek in Ecclesiasticus, bl. 117.’ Het bedoelde handschrift is welligt hetgene met emblemata van 1637, waerover in deze verzameling reeds meermalen gewag is gemaekt.]