Oude Vlaemsche liederen

[p. 377]

CLXIV.
Lacht, zoet geslacht.

De zoete tijd komt aen,

Laet ons gaen

In de velden, die lustig staen!

Herderinnen

Die wilt minnen,

't Is nu de regte tijd,

Dat gy vrijt.

De soete tijd komt aen,

Laet ons gaen

In de velden die lustig staen!

Ofschoon een ander zucht

Ende ducht,

Zingt een deuntjen en schept genucht!

Wilt niet klagen

Deze dagen!

Dat nu alle verdriet

Van u vlied!

Ofschoon een ander zucht

Ende ducht,

Zingt een deuntjen en schept genucht!

[p. 378]

3

 

Het doet u groote deugd,

 

Lieve jeugd,

 

Wel te leven in zoete vreugd.

 

Wilt dan vieren

 

Als de dieren

 

Dezen aengenamen tijd,

 

En verblijdt.

 

Het doet u groote deugd,

 

Lieve jeugd,

 

Wel te leven in zoete vreugd.

Want waerom toch getreurd

Wat gebeurt,

Daer ons leven niet lang en duert.

Dus geen zuchten

Of geen duchten!

De glans der jeugd vergaet

Door dit kwaed.

Wel waerom toch getreurd

Wat gebeurt,

Daer ons leven niet lang en duert?

Welaen dan vreugdig lacht

Zoet geslacht,

En ons droefheid alzoo verzacht!

Zoo de maegden

Altijd klaegden,

De wereld ging te niet

Door verdriet.

Welaen dan vreudig lacht

Zoet geslacht,

En ons droefheid alzoo verzacht!

[Door Willems afgeschreven uit J. Lambrecht's herderspel Rachel, Brugge, 1662, bl. 14. Dit lied staet daer aengeteekend op de fransche wyze: Estes vous du party mon amys.]