Oude Vlaemsche liederen

[p. 249]

CVI.
Pieronelle.

‘O roosken root, vol melodyen,
Mijn jonk hert hebdy in u bedwanck:
Mogt ik my eens gaen vermeyen
Alwaer de liefste te wonen plag.’

Pieronelle liet een keurken¹ maken,
Daertoe een lijfje met fijn fluweel:
Haer koussen waren root scharlaken,
Haer schoenen na de nieuwe snee.

Alsdoe is zy haer gaen vermeyen
Alwaer de schoone bloemen staen.
Met datse kwam aen de groen heyen
Kwamen daer drie Francoysen aen.

Sy seyden: ‘Suyver schoon jonkvrouwen,
Ghy zijt gekleet op 't nieu fatsoen,
Soudy den lantsknecht niet willen trouwen,
Met hem spanceeren gaen in 't groen?’

Maer Pieronel docht te selve uere,
‘Het dunkt my fraye gasten te zijn;
Ik wil met haer gaen avontueren,
Zy drinken garen den koelen wijn.’

Pieronel had drie broeders kloeke,
Die waren alsoo fier van moedt;
Zy gingen Pieronelle zoeken,
Al soudet kosten haer herten bloedt.

1 Keurken, keurs, het kleed der vrouw, dat van boven de heupen tot op den grond daelt, in tegenstelling van het lyfje of keurslyf dat van aen de heupen tot aen de boezems ging.

[p. 250]

7

 

Sy sochten door bosch en heye;

 

Op 't laetste quam sy voor den dagh,

 

En sy reedt op een hackenye,

 

Die sy daerna te drincken gaf.

Doe hoorde sy de akers¹ klincken,
Daer sy 't paerdeken schanck:
Sy liet haer hackenye drincken,
Al uyt een klare fonteyne blanck.

Sy gingen aen met schoone woorden,
Schoone woorden vielen daer confuys.
En seyden: ‘Suster Pieronelle,
Wildy met ons niet weêr naer huys?’

- ‘O broeder, seyde sy, broeder bouwe²,
Na Duytslant daer en kom ick niet:
Hadt mijn vader my laten trouwen,
Ick waer in de schande niet.

Ick wil niet t'huys al om de werelt,
Veel minder om de schande breyt.
Het volk sou seggen daer komt pieronelle,
Die van de Francoysen is weg geleyt.

Dan groet my³ mijne moeder seere,
Mijn lieve suster Magriete mee;
Dat sy haer eerken bet bestelle,
Als Petronelle haer suster dee.

Dan groet mijn moeder (uyt)verkooren:
Mijn vader en acht ik saen,
Of ick mijn eer schoon had verlooren,
Sou ick dan moeten barvoets gaen?

1 Aker, koperen emmer.

2 Bouwe, stout, of verkorting van Boudewyn.

3 My, voor my.

[p. 251]

14

 

Ick bid u, broeders in 't gemeene,

 

En zegt dit mijnen vader niet,

 

Maer raet mijn jongste zuster kleene,

 

Dat sy wat beter voor haer siet.

Gy zijt mijne gebroeders stoute,
Die also¹ geerne by nachte gaen,
By daegh kont gy met u lief niet kouten,
Dat hebben clappers tongen gedaen.’

Sy stack haer peerdeken met spooren,
Reed over bergen ende dal;
Zy reed so menige stoute mijle,
Tot datse by de Francoysen quam.

Wie Pieronelle wil aenschouwen,
Komt tot Antwerpen in den Kroon;
Daer staetse gemaelt van fijnen gouden,
Aen beyde zijden even schoon.

[Haerlems oudt Liedt-boeck, bl. 50. Dit lied staet opgegeven als gezongen wordende op de wyze: Wilder dan wild.]

1 Also, ook.