Oude Vlaemsche liederen

CII.
Hoogmoed.

Ic reed eenmael in een bosschedal,
Ic vont gescreven overal
Hoe dat een scoon maechdeken waer,
Te Bruunswijc staet een hoghe huus
Daer ic so gaerne waer.

Te Bruunswijc staet een hoghe huus,
Daer siet een fijn maecht ter venster uut
Met haer bruun oghen claer;
Die selfde maecht wil ic hebben,
't Coste mi wat het wil.

Si sach mi over doxel an,
Si seit ic waer gheen edelman,
Ic en waer niet haer ghelike;
Si wil hebben een edelman,
Een scoon ende ooc een rike.

[p. 242]

4

 

Joncfrouken laet mi onbeghect!

 

Ic ben mijns goets een arm knecht,

 

Ic waer wel uws ghelike:

 

Een rijc coopman wort wel arm,

 

Een arm lantsknecht wort wel rike.

Adieu ioncfrouwe! ic vaer daer heer,
Ic sette u al in mijn deer
Door enen rosengaerde,
Daer sal ic u wachten eene cleine wijl,
Daer sal ic u verwachten.

[Jan Roulans' Liedekens-boeck, Antw, 1544.]