Oude Vlaemsche liederen

LXXXVIII.
List der bedrukte.

‘Het jaertje doe ick jonck en nog reynder maghet was,

Doe ginck ick my vermeyden aen een groen heyde.

De loose stoute ruyter die volght my overal na;

Hy zoekt my al soo waerlijk te verleyden.

Rijd weg der, rijd weg der, stout ruyterje rijd weg,

En rijd der al uyt mijns vaders gebiede.

Zie dat jou grau rosje¹ mijn lammers niet en sla,

Of jou en sal geen goed van my gescieden.’

- ‘Gesciedt my dan geen goed, soo gesciedt my geen leed,

Al evenwel sal ick u, meysje, niet verlaten.

Ick wilder en ick salder mijn loose wil met jou doen,

Spijt alle qua-klappers tongen die der ons haten.’

- ‘Wil jy der, sal jy der jou loose wil met my doen?

Sal ick er dan geen reyne maghet van u scheyden?

Soo set my, stoute ruyter, op uw schoon grau ros,

En rijd my al soo verre aen geen groen heyde.’

De ruyter sette 't meysje op sijn grauwe ros;

Maer siet de ruyter moest daerna self voeteren.

Hoe lustich doe het meisje sijn rosje met sporen stack!

‘- Als 't u belieft, stout ruyter, soo kunt ge gaen spanceren.’

1 Rosje, paerdje.

[p. 216]

6

 

Maer doeder het meysje ten halverwege kwam,

 

Haer jongste sustertje die kwam haer tegen.

 

‘- Segt my der, segt my der, wel lieve suster mijn,

 

Waer dat gy dat grauw rosje hebt gekregen?’

- ‘Sta stil mijn grauw ros, of de moord die sal jou slaen;

Wat ongeluk komt mijn ruyterje nu tegen!

Spijt sijn der, spijt sijn der, van mijn grauwe ros,

Daer hy sijn schoonder goud heeft voor gegeven.’

[Dit lied is te vinden in: De groote nieuwe Hollandsen Bootsgesel ofte Bataviers Heldenstuk. Amst. 1725, in-8^o, bl. 55, en in: De zingende Zwaan, of vervolg op de Overtoompse Markt-Schipper; in-8^o, bl. 71. Beide uit de verzameling van den heer J.J. Nieuwenhuijsen, te Amsterdam, aen wiens kunstliefde en bereidwilligheid ik gaern hier myne hulde toebreng.]