Oude Vlaemsche liederen

LXIX.
Van drie ghespeelkens.

Het ghinghen drie ghespeelkens goet
Spaceren in dat wout,
Sy waren alle drie bervoet,
Den haghel ende snee was cout.

Die een die weende sere,
Die ander hadde hupschen moet,
Die derde begonste te vraghen
Wat heimelick boelschap doet.

‘Wat hebt ghy my te vraghen
Wat heimelick boelschap doet?
Het hebben drie ruitersche cnechten
Gheslaghen mijn lief ter doet.’

[p. 177]

4

 

- ‘Hebben drie ruitersche cnechten

 

Gheslaghen uw lief ter doet?

 

Een ander boel sult ghy kiesen

 

Ende draghen hupschen moet.’

- ‘Soude ick een ander boel kiesen?
Dat doet mijn herte so we,
Adieu, mijn vader ende moeder,
Ghy en siet my nimmermeer.

Adieu, mijn vader ende moeder,
Ende mijn jongste susterkijn,
Ick wil gaen ter linde groene,
Daer leit die alderliefste mijn.’

[De woorden in Jan Roulans' Liedekens-boeck, 1544, de zangwyze in de Souterliedekens, ps. VIII, overgenomen door Hoffmann Von Fallersleben, in de Horoe Belgicoe, doch niet in den geest van Willems.]