Oude Vlaemsche liederen
(1848)–J.F. Willems–
Auteursrechtvrij
[pagina 163]
| |
1
Doen Hanselijn over der heide reet
Hoe haestich wert hy ghevanghen!
Hy wert al op eenen toren gheleit,
Gheboeit wel also stranghe.
2
En dat verhoorde een meisken ionc,
Een meisken van seventien iaren;
Sy ghinc voor hare moeder staen,
Sy ghinc tot haren vader.
3
‘Och vader, sei sy, vader mijn,
Mijn alderghenadichste here,
Och gheeft my desen ghevanghen man,
Elc lantscnecht sal u eeren.’
4
- ‘Neen, dochter, den lantscnecht chrijcht ghy niet,
Want hy sal moeten sterven;
Hy is er verwezen tot de dood,
Ghenade sal hy niet verwerven.’
5
Het meisken liet backen twee wittebroots wegghenGa naar voetnoot1,
Daerin twee scerpe vijlen,
Sy wierp het al in den toren hooch:
‘Hout daer, om u los te vijlen!’
6
Hy vijlde soo menighen langhen dach,
Des nachts soo menige uren,
Tot datter den toren ontsloten was,
Hy moester niet langher trueren.
7
Sy troc hem een paer leersen aen
En daertoe een paer sporen,
Sy sette hem op haers vaders ros:
‘Schoon lief, gheeft den moet niet verloren!’
| |
[pagina 164]
| |
8
Doen hy ten halven weghe quam,
Hy keek noch dickwils omme,
Noch dickwils naer den toren hooch
En dacht om 't meisken so schoone.
9
‘Nu heb ik al de joncvrouwen lief,
Al omme den wille van eene,
Sy heefter behouden het leven van mijn:
Ach mocht ick haren dienaer sijn.’
[Oudt Amsterd. Liedboeck, bl. 44, enz. Overgenomen door Hoffmann V.F., die mede een gemoderniseerden tekst opgeeft, uit Lejeune's Volkszangen, bl. 221-222. De melodie in de Souterliedekens, ps. 69, en overgenomen by Kretzschmer, Deutsche Volkslieder, I, Nr 11.] |
|
