Oude Vlaemsche liederen
(1848)–J.F. Willems– Auteursrechtvrij
[pagina 63]
| |
XXIX.
| |
[pagina 64]
| |
5
Och! adieu Karel, lieve neve!
Het moet nu ghesceyden sijn;
Nu moet ic u begheven;
Het sceyden doet my pijn.
Ic waende met u te winnen dat helich lant;
Nu moet ic emmer sterven.
God blive nu dijn onderstant!
6
Adieu, ghy edel heere bouweGa naar voetnoot1,
Adieu, graef Joris van Sassen goet!
Weest doch den keyser ghetrouwe,
Dat biddic u, vri edel bloet!
Adieu, vice roy de Napels vry!
Nu moet ic van u sceyden:
Gods bermerticheyt sta my by!’
7
Die heeren weenden seere,
Sy hadden groot verdriet
Al om Borbon den heere,
Dat hy soe droeffelic sciet.
Die knechten maecten groet misbaer:
Sy en wisten wat bedriven;
Deen wranc sijn handen, dander trac sijn haer.
8
‘Ons troost hebben wy verloren,
Ende ooc ons toeverlaet!
Ic bidde Jesum uutvercoren,
Dat hy sijn siele ontfaet!
Ghetrouwen dienst heeft hy ghedaen.
God sal wel een ander verwecken,
Die dien keyser ooc sal bystaen!’
9
Wy moghen wel bedriven rouwe
Om Borbon den capitein goet,
Ende voir Wassenare ghetrouwe:
Hy heeft ooc ghestort sijn bloet,
Ter eeren den keyser, dat es waer:
Men mochte gheen ghetrouwer vinden,
Dan dese twee int openbaer.
Op een strook perkament, schrift van den tyd, gebonden by de Liederen van Bartholomeus Boeckx, handschrift ter bibl. van Bourgondie, te Brussel, No 14275 van het inventaris. |
|