Oude Vlaemsche liederen

[p. 65]

XXX. Herdooperslied.
Willem de kleermaker.
(a^o 1560.)
Na die wijse: Rosina, hoe is 't met u gestelt?

Een nieuwe liet,
Vat dit bediedt,
TAntwerpen geschiet
Al in den jare
Van tsestich, siet,
En verwondert niet,
Een man voorware
Met groter schare
Van diefleyders, hoort,
Gebracht werd voort
Van die Steenpoort
In de vierschare.

Willem hiet hy:
Hy was so bly,
Cleermaker vry
Binnen der stede.
Als hy nu by
Den heeren, fy,
Quam, ende sy
Hem vraechden mede:
‘Sijt gy herdoopt?
Ons hier ontcnoopt
Waer gy op hoopt
Met recht en rede!’

Hy sprac tot haer:
‘Wat vraecht gy daer
Naer mijnen doop claer?
En niet naer mijn leven?

[p. 66]

 

Op dat voorwaer

 

Ghy al te gaer

 

Een oordeel daer

 

Naer soudet gheven?

 

Ic ben een roof¹

 

Naer mijn gheloof,

 

Der werelt doof,

 

Die my doet sneven.’

Die schout gemeen,
Hert als een steen,
Was niet te vreen
En vroeg met lagen.
Willem sprac: ‘Hoort reen!
Ghebt my voorheen
Gevraecht alleen:
Mach ic ooc vragen?’
Die schout sprac: ‘Beydt!
Gheeft eerst bescheyt
Al van u feyt;
Dan sal ict wagen.’

Willem, sonder vaer:
‘In Marcus claer
Int sestiend daer
Daer moecht ghijt lesen:
Wie ghelooft voorwaer
En gedoopt is eenpaer
Die sal hier naer
Eens salich wesen.’
Die schout sprac fijn:
‘Men vraecht, hoort mijn,
Op dit termijn
U niet naer desen.’

Terstont, verstaet
Die heeren quaet
Met haren raet
Quamen te voren.

1 Isa. 59.

[p. 67]

 

Willem sprac: ‘Vaet¹,

 

Mijn heeren, u baet!

 

Wijst niet naer 't placcaet;

 

Het ware verloren.

 

Denck toch op den dach

 

Dien men voorby niet mach,

 

Als ghy sult roepen: ach,

 

Ach ware ic herboren!’

Sy hebben terstont,
Ghelijc in het ront,
En met eenen mont,
Hem toen verwesen.
O Heere, doet cont
Haer quaden vont,
Dat sy werden gesont
Ende schrifture lesen!
Maect dat haer hert,
Hard als een bert,
Toch soeter wert,
Dat biddic met desen!

Smorgens, vroechtijt,
Op de marct wijd,
Met cleender jolijt,
Sy Willem brachten:
Aen den staec, sonder strijdt,
Sy hem met nijt,
Sonder langer respijt,
Gingen versmachten.
Och Godt, o Heer!
Siet toch eens neer
Op u leden teer,
Die sy nu verachten!

Ghy, prince jent,
Mijn liedt bekent
Is nu ten ent
Voor u ghesongen.
Ick wasser present

1 Vaet. vat!

[p. 68]

 

En hem omtrent,

 

Als hy was ghesent

 

Voor ouden en jongen,

 

Daer hy, gereet,

 

Zijn gheloof beleet

 

Voor d'overheet.

 

God loven alle tonghen!

Amen.

Een dier liedekens welke de herdoopers in hunne byeenkomsten zongen; getrokken uit het zeldzaem voorkomende boekje, formaet in-32, getiteld: Een Liedtboecxken, tracterende van den Offer des Heeren, int welcke oude ende nieuwe Liedekens uut verscheyden copyen vergadert zijn, om by het Offerboeck ghevoecht te worden, want het van eender materien roert, als van verraden, vanghen ende dooden, aenghaende der Slachschaepkens Christi, die de stemme haers herders Jesu Christi ghetrouwelick ghehoorsaem zijn gheweest totter doodt toe. Het bevat 25 historieliederen van gelyken aerd, in 71 bladen. Aen het einde: ‘Gedruckt int jaer M. CCCCC. LXVI.’