Oude Vlaemsche liederen

[p. 61]

XXVIII.
op den slag van pavia.
(a^o 1525.)

Met vreuchden werd hier een liedt ghesonghen,
Den keyser t'eeren, dat edel bloet,
Die nu sijnen vyand heeft bedwonghen,
En plat gheworpen onder den voet.

De lely zoet

Verliest den moet;

Bourbon vaillant

Bewaert ons zijde;

De Vrancsche coninc is in ons behoet;
Noyt quam nieumare int lant soo blijde!

[p. 62]

2

 

Bourgongnen en vreest nu gheen verstranghen.

 

Ghy, Vlaendrens leeu, scuwet swaer gheclach!

 

De Vrancsche coninc die is ghevanghen;

 

Veur ons en quam noyt blijderen dach.

 

Daert menich sach,

 

Ghevielt, o wach!

 

Omtrent Pavyen bin den strijde.

 

Hy werd ghegrepen in den slach;

 

Noyt quam nieumare int lant soo blijde.

Ghy, Vlaminghen, weest tot vreucht gheneghen:
Niemant ter weerelt en macht verbien.
Al tpeupel bleef meest daer doot versleghen,
Nauw mochter eenich man van ontvlien.

Lof Godt van dien,

Diet liet ghescien!

Wy hopen noch van goeden tijde.
Lof hem, die ons dus quam versien;
Noyt quam nieumare int lant soo blijde.

prince.

Godt vadere, vol alder deuchden,
Nu dancken wy U in elc conroot,
Dat ghy ons lieden gaeft dus vele vreuchden,
En de victorie door dit exploot.

Den keyser groot

In elcken stoot

Altoos bewaert, en sijn ghesmijde!
Ghelijc ghy ons nu helpt in den noot.
Noyt quam nieumare int lant soo blijde.

bII paVIen daer dIVersChen prIIs LaCh

fLaUde de LeLIe op sente MatthIIs daCh.

Los blad der XVI^e eeuw; ook in de Diversche Liedekens van Casteleyn (Rotterd. 1616¹). Het blad heeft vier, het boek vyf coupletten. Beiden verschillen ook in de noten en in de maet. Ein schönes Lied von der Schlacht vor Pavia geschehen, gedichtet durch Hansen von Würtzburg, 1525, leest men in Soltau's Ein hundert deutsche historische Volkslieder, Leipzig, 1836, in-8o. Een ander by Wolff, bl. 657.

1 De eerste druk schynt omtrent 1530 uitgekomen, vermits Casteleyn in de uitgave zyner Konst van Rethoriken, Gent, 1545, zyn Liedekens-boucxkin aenpryst, § 174.