XX.
De dood van Jacob van Artevelde.
(ao 1345.)
Het was op eenen maendag,
Eenen maendag al soo vroeg,
Hy seide: ‘Mijn lieve gesellen,
Wy moeten gaen uit het land,
Ende trekken op naer Brugge
Of naer Brussel in Braband.’
Doe sy naer Brussel wouden
Ende de heeren quamen uit,
Sy vonden mijnheere ser-Jacob
Geschoten al door sijn huid.
Tot in onze dagen zong men dit lied, als afkomstig uit de tyden van Jacob van Artevelde, in het nonnenklooster ten Groenenbriele binnen Gent. 't Kwam my ter hand door eene zuster uit dit gesticht (nicht van myn' vriend den wel eerw. heer kanonik De Smet) die 't vroeger had medegezongen; doch ik deed vergeefsche moeite om er de zangwyze van te hooren. In haer afschrift stond:
Wy moeten gaen uit het land
Naer Gent (?) of naer Brugge,
en verder:
Toen zy tot Brussel quamen, enz.
wat blykbaer misstellingen of door den tyd aengebragte vervalschingen zyn.
Ser-Jacob is zoo veel als edele heer Jacob. Toesprekender wyze zeide men mher, in den derden persoon ser, en in 't vrouwelyk ver.
Auteursrechtvrij