Hansje en Blondje in Bloemenland

[p. 14]

Hansje's Paard.

Het witte paard, het witte paard,
Dat was al gauw gevonden.
Het had een lange witte staart
En liep waar bloemen stonden.

Twee meisjes, klein als Blondje was,
Die brachten gauw de toomen;
Een jongen, blond als Hansje was,
Ging met het zadel komen.

Het paard zei Hansje goedendag,
En riep: Ik wil gaan rijden!
Daarop zei Hansje met een lach:
Dat kan niet, met zijn beiden!

En Blondje zei: Ga maar gerust!
Ik zal er niet om pruilen!
Maar toen Hans riep: Ik heb wel lust!
Begon ze stil te huilen.

Hans zag het niet; en vroolijk lei
Hij 't zadel op zijn paardje.
Hij streelde 't zacht, en zei: Bind jij
Dan bloemen aan zijn staartje.

[p. 15]