De wonderlijke historie van de Zwaanridder die in Nijmegen aankwam (2005)

De wonderlijke historie van de Zwaanridder die in Nijmegen aankwam

(2005)–Martijn Wijngaards– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 46]
Hoe de koning gebood een harnas te maken voor zijn zoon, om te vechten tegen de verrader Macharis en hoe hij in het bos de kluizenaar bezocht Nadat zij deze woorden met elkaar hadden uitgewisseld, liet de koning zijn koningin naar een kamer brengen die beter paste bij haar statuur. Hij loofde God Almachtig. Toen vertelde hij alles wat hij gehoord had aan zijn moeder Matabrune. Daarom kreeg zij een vuurrood gezicht, maar toch probeerde zij het af te doen met een bedriegelijk verhaaltje. De koning sloeg echter geen acht op haar woorden. Hij gebood dat men Macharis zou vangen, want hem werd ook verraad ten laste gelegd. Daarna beval hij dat men een harnas zou maken, precies op het lijf van Helias gesneden, die zo schoon en mannelijk was dat iedereen hem beminde met heel het hart. Toen dit allemaal was gebeurd, maakte de koning zich gereed om te gaan jagen, verblijd door alle ontwikkelingen. In het geheim vertrok hij echter naar de kluizenaar in het bos, om zelf de waarheid te horen van wat de jongeling had gezegd. En de kluizenaar zei hem ook de tijd en de dag dat hij de zeven kinderen gevonden had in het bos en alles wat daarna geschiedde, precies zoals de jongen het had verteld. Aldus kreeg de koning enorme spijt van het grote onrecht dat hij zijn koningin had aangedaan door alle verraad en zei: O, eerwaardige, beminde vrouw Vertel mij op welke manier ik zou Genoegdoening geven voor de grote ontrouw Waar de verrader mij toe heeft gebracht O moeder, vol dodelijk venijn en kou, Door u breng ik mijn koningin in diepe rouw Ik voel of ik ga sterven, of ik val flauw Mijn kinderen veranderden in zwanen door goddelijke kracht Hoe kan iemand zó vals zijn dat die zoiets bedacht Misdaden te plegen, daar waar ik zou Oproepen tot eendracht - wat ik het hoogste acht - Maar bedriegelijke tongen en een verradersgeslacht Zij brengen onenigheid tussen man en vrouw Bah! Jullie kwellen tot in het echtelijke bed In alle landen hebben jullie mensen tegen elkaar opgezet Mijn koningin, die ik in het hoogste aanzien had gezet Werd wreed gedekt door een deken van tranen
[pagina 47]
Geneugte of troost ontving zij pas weer zo net Jullie brachten ons in verwarring, tot en met Zij, die ik zou moeten aanbevelen in ieder gebed Bah! Meer dan bah! Wat een nare gedachte! O heer, vergeef mij dat ik haar in gevaar bracht En u, edele Beatrijs, om u voel ik de meeste rouw Bedankt dat de verraders die dit alles hebben bedacht Veel leed bedrijven, zij hebben de vreugde verkracht Zij brengen onenigheid tussen man en vrouw U weet wel, opperste God in den hoge Wat ik heb gedaan; al werd ik bedrogen Door mensen die tegen mij hebben gelogen Dus vergeef mij mijn onwetendheid Iets kwaads hebs ik van nature niet in mijn vermogen Al heeft slechte raad mij haast tot iets vreselijks bewogen Ik smeek U om genade; U hoort toch hoe ik lijd? Ik wil graag beteren mijn gewoonte en zeden Voor Uw aanblik, God, in hart en ziel ben ik trouw Vermink de verraders hun lijf en leden Zij beminnen de twist, zij haten de vrede Zij brengen onenigheid tussen man en vrouw Prince Prinselijke Koning van het hoogste Koninkrijk Verhoor mijn gebeden, vol geloof en trouw Geef ons van de verraders het bloedige lijk Want van hen komt nooit iets anders dan rouw Zij brengen onenigheid tussen man en vrouw En bedroefd nam hij afscheid van de kluizenaar, die hij veel spullen gaf om een kerk te bouwen. Ter ere van God, in gedachtenis aan de kinderen die daar opgevoed werden. Daarna keerde hij terug om de dag van het gevecht waartoe was bevolen tot een goed einde te brengen: dat tussen Helias en de bedriegelijke verrader.

Vorige Volgende

Over het gehele werk

plaatsen

Nijmegen