Brommen
De schrijver (van onder andere de roman ‘Jan Steen’) en literair criticus (van De Groene), de heer C.J. Kelk, kreeg, toen hij in het dorp Broek in Waterland - tussen Amsterdam en Edam gelegen - woonde, vaak bezoek van Nescio, zo vertelt hij in zijn boek ‘Ik kéék alleen’:
Mijn omgang met hem begon in '46 toen hij op een kritiek reageerde, een grapje accepteerde en me in Broek kwam opzoeken, vooral waarschijnlijk omdat hij zo van die omgeving hield en daar graag eens een eindje wandelde. Deze grote, gezond uitziende man met z'n beschaafd Amsterdams, dat nog zo negentiende eeuws klonk, droeg een grote rust om zich heen. Zijn half gespeeld, half gemeend mopperen op de nieuwe tijd met z'n kleurloze efficiency en het gebrek aan ontzag voor de natuur van Holland, was amusant maar sleepte tevens de hoorder mee. Hoewel twintig jaar jonger dan hij voelde ik me in staat veel van zijn verwensingen bij te vallen.
- Ik wou straks komme, of heb je 't te druk?
- Ik niet!
- O gelukkig, tegenwoordig heeft iedereen het zo drúk.
De telefonische inleiding. En als hij dan gekomen was, werd er minstens een half uur gebromd. Keek men dan zelf ook een beetje bezorgd, dan verhelderde plotseling een briljante glimlach zijn gezicht dat eerder van een buitenman was dan van een uit de stad. Hij had in zijn bewegingen iets langzaams, maar in zijn geest iets snels. Op gezegden reageerde hij zeer onverwacht.
- Waarom schrijf je niet weer eens iets?
- Hoef ik dan? Ik ben gepensioneerd.
Niet erg ingenomen met de literatuur van zijn tijd was hij, vond alles te gewichtig, vond iedereen te druk en te ambitieus. Toch was hij innerlijk vast overtuigd van de kwaliteit van zijn oude werk, ook toen daarvan nog niet veel ophef werd gemaakt. De derde druk van De Uitvreter enz. bracht hij me gesigneerd J.H.F. Grönloh 21 november 1947 (‘al heb je 't al’).
De enige keer dat ik hem bezocht in zijn woning in de Watergraafsmeer was hij zeventig geworden. Geen huldiging officieel, wie zou daar op gekomen zijn? Geen royale uitgever, want wie had ooit geld aan hem verdiend? Een familiebijeenkomst met vrouw, dochters, schoonzoons en kleinkinderen, gezellig, huiselijk Amsterdams, met veel gelach,
Auteursrechtelijk beschermd