Eenige overweegingen over de zeevaart.
Het schip van een zeevarent man is zyn Babel, waar over hy zich, ter eere van zyn natie, meer beroemt, als over zyn bouwkunde van dochters en zoonen.
Een zeerob kookt zyn scheepsvictuaille in hemels water, dat hem tot een Israëlitis Manna verstrekt, alzo het nederdaalt uyt de wolken. Het wort in houte duygen bewaart tot dat het stinkt, en dan pompt den zeeheld het uyt tot zyn gebruyk: zo dat als een passaagier zich wascht met de rechterhand, is hy verpligt van zyn neus te stoppen met de linkerhand, want alhoewel het geen kordiaal is, echter verdient het den eernaam van sterk water.
Ik zeg, en ik zeg het met meer schyn van waarheyt, als een verschopt leugenaas zyn sprookjes vertelt, dat een zeeman zich bedient, van een uyt hout gevormt lastdraagent paerd, het welk zyn toom in den staert, en zyn last in den buyk voert. Een sterk [p. 79=71]gety en een styve wind zyn de spooren die dat paerd doen spoeden; als dien hartdraaver galopeert, raakt hy geen grond, en stilstaande zal hy ryden, ook is hy nooit in gevaar van te verongelukken, dan als hy te veel van zyn weg komt in te drinken.
De geesten van een gemeen matroos zyn geteelt uyt genever en oudbier, en dat maakt hem korzel en nors, ook is zyn lichaam gestigt uyt pekelharing, en spek, en dat maakt hem wrang. Deze geschapenheden door sterke boter, beschimmelde kaas, bedurve gort, wormstekelige erten, en eenige ponden krultabak verzelt, maaken de algemeene ingredienten van het gemeen bootsvolk, en op een Oostindische togt worden die 't zamengevoegt door de hette van de middellyn, tot een mensch op 't gezigt.
Het vaarwel van blonde Kees, aan bruyne Kaat, zal den leezer een denkbeeld geeven van den inborst van het beste soort.
Auteursrechtelijk beschermd