Den echo des weerelds. Deel 2

Het karakter van een autheur.

Een Man moet een grooter Ziel, ten minsten een grooter Appetyt, hebben als Tamerlaan, die zig durft doen proklameeren voor een Autheur, langs de Trompet van de Pars. Die Onderneeming wort van Jan Alleman aangezien als een Deklaratie

[p. 70]

van Oorlog; want wie zig wil onderscheyden van zyn Tydgenooten stelt zig altyds bloot aan de Bestraffing van het Gemeen, en is veelstyds het eeuwigduurent Voorwerp van's Volks Beschimping en Haat. Een Man die het beste Voorneemen des Weerelds heeft om zyn Landsluyden te stichten en te vervrolyken, wort die niet dikmaals behandelt als een Vyand van het Menschelyk Gestacht? Een Iegelyk die zig daar toe denkt bevoegt te zyn rukt de Pen uyt tegens dien Roekeloozen, men wikt en weegt zyn Schriften met een Genueesch Goudgewicht, men onderzoekt zyn Onrym met een Vergrootglas van Leeuwenhoek, en men achtervolgt zyn klimmende Vaerzen met een Hartzoekers Verrekyker. Zyn voorleeden Gedrag wort uytgepluyst met de Nyds Naald van een naauwkeurig Onderzoek, en zo 'er geen groote Waarheden te vinden zyn om hem te bezwaaren, dan maakt men geen Zwaarigheyt om die te verzinnen, en zyn hedendaagsche Pen moet boeten voor zyn voorig Komportement.

Doch de Onweetendheyt of de Kwaadaardigheyt speelen niet alleen den beest tegens een Autheur, maar zelft neemt het gantsche Licghaam der Schryvers de papiere Wapens op tegens dien laatst gekomen Ridder, de Penne-lanssen worden in de vuyst gevat, de Trompetten van Schimpdichten gestooken, en daar mee vliegen de Tournoy helden met hun gevleugelde Bataillepaerden 'er op los, om hem den Sadel, of voor het minst de Stygbeugels, te doen verliezen. Mislukt bun die Loop dan wenden zy 't Geschut over een anderen boeg, dan is den Bescthutter met Sint Huyberts plaag behebt, den Autheur is een Gek, den Onrym Schryver is een Prul, en den Poeet is niet al te wel bewaart met den Bol. Die Schryvers die in 't Onderspit leggen beklaagen quansuys zyn Lot, die in Achting draaven beschimpen zyn Talent, die stom en doof zyn zwygen 'er van stil, en die hooren en spreeken konnen, kakelen 'er van op Wagens en in Schuyten, gelyk als bonte Weesjongens die eens 't jaars speelemeyen vaaren.

Den Ridder van Sint Joris was min belemmert in de Achterhoede van zyn Landing in Schotland, als een Autheur geembarasseert is in het Front van zyn papiere Infantery. Hy weet niet hoe hy het 'er mee heeft, want hy kan nog staat maaken op zyn

[p. 71]

Leezers, nog op zyn Boek. Poogt hy 'er zo bars uyt te zien als Schoppen knegt, dan leggen Vrienden en Vyanden toe om hem het Marszeyl te doen stryken. Bootst hy het gluypent Air na van Elisabet Demoed, dan is hy een Schimp voor Duytschen, en voor Waalen. Beroemt hy zig over de Uytmuntendheyt van zyn diepzinnig Traktaat, een Schelm is 't die het gelooft; en spot hy met zyn eygen Werk, men vat hem op zyn Woord, men steekt de Koppen my malkaar, en men vonnist hem na zyn openhartige Confessie. In 't kort ik geef de Pen den bof, en ik val van meet af aan op de engelsch tinne Lepels, of op de gaskonsche Coffihuys Pasteykens.

Ik begon zo hartiglyk te meesmuylen over dat waarschynlyk Vertoog, dat den Gaulois zig omkeerde, en my ziende trok hy den anderen by de Slip van zyn Overrok die hy niet om had, dewyl die met een Sententie van de Bank van Leening was bezwaart, en verschoot onder deeze Woorden; Ha ventre St. Gris! het is tien tegens een zo dat Kind eens Nederlanders, die Autheurs Smart niet tusschen invoegt in zyn weekelyks Schrift van den Echo des Weerelds.

Zo als ik van onder die Luyffel trat zag ik een paar Kamenieren voorby zeylen die het zo ongemeen druk hadden, dat zy hoorden, voelden, nog zaagen. Ik volgde die Lievertjes op de hielen, ik hoorde volmaaktelyk, dat de eene tegens de andere zey in het inkomen van de Kalverstaar; Ja Kind van Minne, dat ik je zeg is de zuyvere Waarheyt, ik mag nooit de Marktgang van Mecgbelsche nog van Brusselsche Kanten meer hebben indien het niet waar is, dat Mevrouw Rompslomp met haar Chees en haar twee vriesche Hartdraavers, niet om buytelde op de Markt van***, en alles ten besten gaf wat zy bezat, een getaande Hemdgeer en een paar appelronde Zittekussens. Ja Evatje Civet, die Schande zou ik altyds niet konnen overleeven, (kakelde de tweede Feeks) alhoewel dat myn Uytzet wel beziens waar dig is, maar die Dame is van een andere Complexie als daar ik mee langs de straat loop kletteren. Myn Eer en myn Kuysheyt, Evatje lieve,.... maar laat ons wat anders praaten.

Op die tempo stapte dat Gespan in een Winkels waar men Liqueurs veylde en Meysjes ruylde, een Soort van Winkels die

[p. 72]

nooit zullen uytsterven; en ik schoot op nieuws na den verlanten Dam, alwaar ik die Byzonderheden zag en hoorde, dewelke ik myn Leezers toekomende Maandag zal mededeelen.

Eynde van het eerste Bedryf.

Post Script.
Echo des Weerelds.

Wy zyn twee jonge ongetrouwde Juffers, en een Zeker Heer is op een van ons beyden verlieft, doch hy verdeelt zo eenpariglyk dien Eysch, dat wy niet konnen giffen, wie dat de Sultane is die hy zal begenâdigen met den Neusdoek des Huuwelyks. Voorleeden Avond maakte hy ons een Kompliment dat wel ter snee kwam op onze onderlinge Zaak; Indien ik een Monarch was, (sprak hy) Zou ik konnen besluyten om Eene van uw beyden te trouwen; en ik zou my gelukkig Schatten om te gaan bêdelen met de Tweede. Nu is de Vraag, Echo, welk Kompliment het wichtigste was, den Ryksstaf eens Monarchs, of den Pelgrimstaf eens Bedelaars.

Uw gehoorzaame Dienaaressen.

Ja wel, Dames, (andwoord den Echo) het laatsste Kompliment was wel het waarschynlykste, Zynde 'er meer Hoop voor een Minnaar van een Bedelaar te worden, als een Monarch. Ondertusschen is 'er een Heer van myn Kennis die wel genegen is om met een van Beyden te trouwen, mids dat zy zo wel Spys als Appetyt voor haar Huuwelyks goed gelieve mee te brengen, want hy is voor al niet gezint om te gaan bêdelen. Nu moet die jonge Juffer resolveeren hoe schielyker hoe beter, dewyl de jonge Juffers reeds Twintig per Cent gedaalt, en de ongetrouwde Heeren Dertig op 't Hondert gerezen zyn, op het Gerucht van den aanstaanden Oorlog.

Uw dienstbereyde Dienaar,

Den Echo.

t' Amsterdam, by H. Bosch, is gedrukt De Verwoesting des Joodschen Volks, aanvangende met den Afval der X. Stammen onder Jeroboam, en eyndigonde met byna deezen tegenwoordigen Tyd; beschreven door L. Bidloo, tweede Deel, in 4. En zyn ook nog te bekomen eenige Exemplaren van het eerste Deel. En is mede gedrukt Een Naam-Rol van alle de Toonneel Digters, na het Alphabet; en staat ook van deeze Week uyt te komen De Drie Hamburgers, Klugtspel, door Emanuel van der Hoeven; en zyn ook gedrukt Jan Vos Gedigten, 2 Deelen, in 4. als mede J. van Hoogstraaten Parnas aan de Waal, en Mengel Poezy, 5 Deelen, in 8. Schoolen der Werelt, in 8. Vondels Palamedes met de Hekeldigten, en met de Sleutel en Printverbeeldingen na 't Leeven.