Den echo des weerelds. Deel 2

[p. 9]

No. 2

Maandag, den 28. October, 1726.

Vide quid haec Epistola narret.
A. Gell.

ZEer na was ik geavanceert tot aan de sesde Bladzy van myn Vertaaling des Nachtegaals, (zegt den Echo des Weerelds) toen ik een ongewoon Gestommel kwam te hooren aan de deur van myn Studeerkamer, en op het Geroep, Wie is daar? zag ik Demon, die een Postillions Valies op den Nek had, binnen treeden. Wel Knaap wat is 'er van je Gading? vroeg ik, en hy andwoorde, Niets van Belang, myn vroome Meester, als dat ik dit Valies heb opgevischt, tusschen Dover en Calais, waar in misschien een Missive van eenig Nut kan schylen,

[p. 10]

die uw tot Profyt, en uw Leezers tot Vermaak zou konnen strekken. Dit gezegt hebbende trok hy af, en ik trat toe, en opende het Valies met al ommers zo veel Begeerte, als een universeel Erfgenaam de verzegelde Kisten en Kabinetten van een onvoorziens gestikten Oom, of van een schielyk verworgt Meutje opent, zynde de navolgende Geheymen de Schatten die ik daar in ontdekte.