Den echo des weerelds. Deel 1

Het karakter van een Antwerps edelman.

Dom Pedro komt zo deftig te voorschyn op de Meer, als een Paerd van Parade op de Begraafenis van een Generaal, en zyn Armen en Beenen neemen zo een ruyme Zwaay, als of hy op de Slingerkoord voltigeerde. Maar representeert hy een wandelende Maan te voet, ik verzêker uw, dat hy een hollende Zon verbeelt in zyn Koets, welke Koets ruym zo benoodigt is om een leere Verbetering, als zyn Slot haakt na een Steene Reparatie. Zyn voornaamste Knegt is een Luyksche Koetsier, die de Eer heest van zo wel zyn Heer, als zyn Heers Koetspaerden te roskammen, een Kaerel die 'er uytziet als of hy nog graasde op Steenkoolen en op Limburgsche Kaas, en die zo hart is als een Kanadas Wilde, en ook alzo naakt. Zyn tweede Ganimoed is een Lacquey, die in zyn begruysde Tronie al het Air voert van een Dorpsmids Leerjongen, die den Arbeyt en de Hette wars zynde, zyn Baas ontvlugt en in Dienst van Dom Pedro getreeden is, min om 't Loon, als uyt Luyheyt. Zyn derde Vassaal is een Moorsche Moolik voor de Brabandsche Boeren om na te staan gaapen, die zig verbeelden dat Dom Pedro een Heer uyt Duyzent moet zyn, dewyl een Duy** in Livery hem naloopt en dient op zyn Wenken. Wanneer hy aan 't front van die Orvietaans-Treyn spansseert, zou men hem heel lichtvaardig aanzien voor een manhafte Meester Hans met den Zwaarde, die na

[p. 199]

het Straftonneel der Booswichten marcheert, verzelt met zyn Subalterne Ledezetters. Op die Oogenblikken draayt hy zyn Schotel-Blikken met een belacghelyke Hovaardy na de kant van zyn linker Schouder, waar op dan die drie Plukvinken hun verweerde Vilten afneemen, en de Passagiers konnen zien, wiens Hongerbrokken zy zyn.

Die Dom Pedro eet en drinkt zo Spaarzaamlyk, als een gereduceert Spaansch Kadet, doch schoon hy zig 's Middaags met een koppel Eyers, en 's Avonds met drie Uyenbehelpt, echter moet zyn besmeert Gevolg met zo veel Stacie de Tafel-pligt verrichten, als of een Schotsche Laird zyn Koolgraavers trakteerde op een Vlaade-Feest van Water Gruwel. Wanneer zyn Achtbaarheyt heeft geavondmaalt, decampeeren zyn drie Naloopers in de Keuken, in dewelke nu en dan veel Rook, doch weynig Vuur te zien is; en aldaar schuuren zy de aarde Schotels en Borden zo schoon met hun Vingers en Duymen, dat 'er geen een Oosterhoutsche Pot of Pan, waar op het geringste Vernis zit, kan worden aangeweezen in die Keuken van Abstinentie.

Helaas! myn asgraauwe Dom Pedro uw Leevensboom, draagt de bittere Vruchten van uw Grootvaders Glorie. Die gryze Wolf was een verrykt Kleermaaker, die zyn Dieve-naald tegens een Spitsche Kling, zyn Vingerhoed tegens een Stormmuts, en zyn hegt Burgers Huys tegens een bouwvallig Slot verruylde; dat is, die uw Vader liet Nobliteeren. Die gulde Zot overwoog niet eens, Dat 'er in een Snyders Naald zo goed Staal huysvest, als in een Krygsmans Zwaard, en dat een jong Edelman zo min in Aanzien is, als een oud Koordedansser. Hy bezefte niet eens, Dat een Edelman van het eerste Wammes, doorgaans Tien Dukaten van zyn Kapitaal verteert, tegens een Dukaat van zyn Inkomsten, en dat hy zig moet doen respekteeren, gelyk als de Antwerpsche Vrydags-markts Schilders, door schoone Koleuren; zynde een jong geboetseert Edeling, overeenkomstig met de Kaneel-boom, de Schors het beste. Nu is de zilvere Sneeuw ontdooit op den Libanons Berg der Glorie, het Water is neerwaards verlooren geloopen in de onderscheyde Beeken der nootwendige en noodelooze Onkosten, Papa stikte doodarm, en Dom Pedro leest gelyk als Papa stierf, zyn Paerden vervellen in

[p. 200]

Wolven, zyn Koets verraart in een verslentert Zonnescherm, zyn Jagthonden worden Beeren, zyn Slot is een Molhoop, zyn Tuynen zyn Wildernissen, zyn Vyvers Moeren, in zyn Duyvekoten logeeren de Weezels, hy is een Edelman zonder Vassalen, een Schildknaap zonder Schilt, en in de Geest en in het Vleesch Doodarm, geen Geld, en geen Verdiensten.