Den echo des weerelds. Deel 1

Anubisburg.

Het is 't zedert de Eeuw van Sestienhondert een Wet geweest onder de Schryvers in Onrym en in Rym, om het Hoofd van hun Werk te besteeken met een Kliekje Latyn, of Grieks; maar hoe dat die kostelooze en schadelooze Geleerdheyt te pas komt aan de Hoofdpeuluw van een Brief, weet ik, ofschoon een snappende Echo, niet uyt te leggen. Ik heb een Vriend die nooit een Woord Latyn gebruykt als aan zyn derde Fles, dat is, als hy ten eynde bot is, en niet langer weet wat hy spreekt of doet, dan is hy den Haan van 't Gezelschap, dan haalt hy Horatius of Cicero aan over de Toebereyding van een Schotel met gestoofde Oesters, en Juvenaal moet als een Leenman zyn schot en lot betaalen in de Saus van een gebraade Kalfskop, Ik weet niet of den Autheur van de onderstaande Missive mee behebt was met die Ziekte toen hy my de Eer aandee van my te consulteeren; doch dit weet ik, dat een zuynig Man dat Latyn met fatsoen had konnen bespaaren. Aldus begint die Zendbrief.

Cuique pecus denso pascebant agmine colles,
Et Domino satis, & nimium furique lupoque,
Nunc desiderium superest.

[p. 111]

 

Myn Heer den Echo.

Dewyl ghy het Orakel zyt der bedrukte Minnaars en Minnaaressen, neem ik de Vryheyt om my aan Uw te vervoegen, zynde ik letterlyk Een uyt dien Hoop, doch ongelukkiger dan dat Soort dat geplaagt wort door een onstandvastige Fillis, of door een trouwlooze Damon, gelyk als ghy zult zien in de korte Schets van myn Conditie.

Ik ben een gebooren Edelman, en aldus opgevoet tot myn Zeventiende jaar, waarop ik gong freyzen, en in die driejaarige Pelgrimasie aanbad ik de vrolyke Godheden, Dione en Bromius, leerende ontrent zo veel Fransch en Italiaans als 'er vereyscht wort om de Juffers te onderhouden. Dat verricht hebbende keerde ik weer om na myn Geboorteplaats in de Veluw, viel in de Bezitting van myn Vaders Erfenis, en verdomineerde tot de Wortels van myn adelyke Eyken en Abeelen met de Juffers, binnen de tyt van Ses jaaren. Nu ben ik in myn Ses en twintigste jaar, en in een Obligatie van Ses en twintig duyzent Guldens aan Schulden getreeden; en 't geen het slimste van allen is, men beeft een Mandement van Prise du Corps tegens my geobtineert. Weetje nu nog een Kruk om myn vermorsten Staat te onderstutten, Papa Echo dan zal Uw op zyn Kavaliers beschenken, met een koppel stramme Winden, en met een paar gediscarteerde Maitressen.

Den Betuwe Akteon.

Jonker N.N.

Alle Missiven, die, in stȳ van klinkende Presenten, verzelt zyn met Adelyke Beloften, worden by my beandwoort met een Laconische Ordonnantie;

Recipe, een Granadiers Muts, een oude ryke onbesturve Weduw, of een gelaade Pistool en een korte Resolutie.

Uw Dienaar.

Den Echo des Weerelds.