Kirchröatsjer maiblómme

[p. 17]

't Kloeëster-kapelsje
(2 Mai 1931)

Der sjunne Maimond is bejónne,
De nââtëjaal, die is werm hij,
Der sjunne Maimond mit zieng blómme,
Mit vôêjëlzang en koekoeksjrai.
De welt, die is wie nui ersjtange,
Wie 'ne blómmejaad ze vuur ós liet,
De winkternoeëd is noen verjange,
Et lââcht en winkt ing sjunder tsiet.

Et veld, dat sjtêêt vol joddesjaave,
De obsboom vol va blómmeprach;
Kóm, los ós zieël ziech noen ins laave
A Joddes jóthêêd en Zieng mach.
De zon, die wurpt hör letste sjtroale
Wie julde piel óp busch en veld,
Els wul ze ós ee bild joa moale
Va Joddes almach óp de welt.

Der wèg veurt miech durch Rolducs velder,
Noa dat kapelsje, òd mar net.
Hoeëg in de lôêët, doa zingt zoeë helder
Der lieëver nog zie dankjebed.
Vuur ët kapelche ing módder sjtêêt,
Veer kingërchëre um hör sjtunt;
Ze klaagt de Módderjoadës hör lêêd
En vroagt hör hulp, went mieë nog kunt.

Iech blief tsëruk, wil hör nit sjtuure
In dat vertrouwóngsvol jebed.
Mar wat is dat? - Wat mós iech huure?
De kingër zinge zoeë ring en net:
‘Maria, Maienkönigin!
Dich will der Mai begrüssen;
O seg'ne seinen Anbeginn
Und uns zu deinen Füssen.’

[p. 18]

 

Mie hats wôêëd wêêch en vuch mie oog:

 

Ing módder bèant, de ónsjóld zingt!

 

Wat iech doa hôêët en iech doa zoog,

 

Jants zicher durch de wólke dringt;

 

Wat ee herliech bild miech der himmel joof,

 

Umraamd va oavëds-zónnesjtroale;

 

Wat kan doch óze katooliesje jloof

 

Vuur herlieche bilder moale!

 

 

 

Noen junt ze voet en iech kom noader

 

En jrus Maria inniegliech.

 

Mie hats, dat wèad noe nog vul sjwoader

 

En al sjtââmëlëns bèan iech mièch:

 

‘Milde Königin gedenke,

 

Wie's auf Erden unerhört,

 

Dass zu Dir ein Pilger lenke,

 

Der verlassen wiederkehrt’.

 

 

 

Doa kómme Rolducs sjtoedente ërââ,

 

Noa 't kapelsje in et veld.

 

Ze zint voller vräut, dat ziet me hön ââ,

 

Als wen 'n jehuuët de jantse welt.

 

Ze kómme de Módderjoades iere

 

Hör um jenaad en zèaje vroage,

 

Höre bijsjtank bij et liere

 

En in die jevoarvol joare.

 

 

 

Ze hant noen ópjehôêët mit bèane

 

- Et letste Amen is verhalt -

 

En mechtieg klinkt ôês hóngëde kèale,

 

Dat 't uvver busj en velder sjalt:

 

‘C'est le mois de Marie,

 

C'est le mois le plus beau,

 

A la Vierge chérie

 

Disons un chant nouveau’.

 

 

 

Et wèad alles sjtil...., der oaved kunt

 

Der nieëvël bejint tse zinke

 

En hij en doa al sjtèare sjtunt

 

An et fiermament tse blinke.

[p. 19]

 

Ich bin va verwóngëróng jants sjtóm

 

En doch is mieng zieël zoeë vroeë.

 

Opins vingt van Ailbertoes-hilliegdóm

 

De Johannes-klok an 't loewe.

 

 

 

De Johannes-klok! en ónwilkuurliech

 

Huur iech vuur Rolducs tabernââkel

 

Ee jungsje bèane zoeë inniegliech

 

- Zieng zieël is oane mââkel -

 

‘O Jezus, Gij goede kindervriend

 

Wil toch aan mijn moeder geven

 

Het ware geloof, dat mij bezielt,

 

Zelfs ten koste van mijn leven!’

 

 

 

Wat ee herliech bild miech der himmel joof,

 

Umraamd va jnaade-zónnesjtroale.

 

Wat kan doch óze katooliesje jloof

 

Vuur herlieche bilder moale!