Alaaf Kirchroa

Ing nui zamloeng i Kirchröatsjer sjproach

[p. 38]

Frits Ploum
Der Bergman

Bij daag en naat deep i-jen eëd
Der Bergman ziech bejieët;
Je-ekstemeert nit ummer weët
Zie werk va jroeës jewieët.

Bringt heë nit hoeëg de mach en kraf,
Die sjtoal en iezer tswinge?
Jieët heë nit indoestrie de zaf,
En deet masjienger zinge?

Wat wuuër der dampfer óp de zieë?
Wat zouwe tsug betswekke?
Went heë nit koale mieë en mieë
Wus durch zieng kraf ts'entdekke.

Wat maat ós hoes jemuutliech werm,
Went bitter kauw ós kweëlt?
't Is der Bergman zienne erm,
Zieng hank, hel van der eëlt.

't Is koal oes Joades eëd jeluuëst
Mit kraf en helle sjlaag;
Woabij mennieg offer ziech jetruuëst,
Woa niemoals zón of daag.

Woa niemoals sjtrieëlt de vrui-joarslóf,
Noch zómmerwermde zingt,
Woa 't noajoar jinne dauw of dóf,
Mer ieëwieje duuster bringt,

Doa is der Bergman zienne pos
I sjtol en sjtreep en sjaat;
Doa sjröamt en huit heë koale los
Mit takt noa Bergmans aad.

Jeet heë noa'n koel bij daag of naat,
Heë ieësj ziech kruutst en zeënt;
En woa heë werm tseruk verwaat,
Weët sjtil vuur hem jebeënt.

[p. 39]

 

Heë kint jing vórch, sjuit jee jevoar,

 

Went kameraad' i noeëd;

 

Heë veult zieng pflich da zónnekloar,

 

Veracht da eeje doeëd.

 

 

 

Der Bergman hilt van blui en blóm,

 

Va leëve en natoeër,

 

Va huusliechheed en lit en zón,

 

Va moeziek en va koeër.

 

 

 

Zie hats klopt werm vuur vrauw en kink,

 

Al sjiengt 't wal ins vrieë.

 

Heë praalt noch sjtuut i vrunde-rink;

 

Jee ónreët kan heë lieë.

 

 

 

Os Bergluu zind ing moester tsoat,

 

Zoeë is jing tswaide mieë;

 

't Zind luu va woad, 't zind luu va doad,

 

Va sjrot en korn.... en tsieë.

 

 

 

Vier jrusse hun óp hun maneer:

 

‘Glück auf! mie kameraad!

 

Kieër jlukliech en behauwe weer.’

 

‘Zoeë Jod wil! kameraad!’