Chronique Flamande 1571-1584

[p. 157]

Vraghe.

Ich en ben gheen vleesch, nochtans van vlees ghecomen,
Van vleesch ghevoet ende van vleesch ghenoemen,
Ich en hebbe gheen vleesch ghedaente; wil hyer op passen;
Ic ben zeer teerkens als ic eerst beghynne te wassen,
Ic doen goet en quaet; van myn zelven hebbyck weynych,
Den sommeghe ben ic jonstych, den ander vyleynych;
Met een sceerp snydende mers worde ic onthooft,
Terstondt het dryncken en es my nyet beroeft;
Myn edel becxken vochtycheyt ghelaest
Met gramscat ofte met blyscap es begeest,
Conynghen ende pryncen brynghen ic tot accoort
En dicwyls tot twyst zonder te spreken een woort;
Ic verblyde dye bedructen Venys paeyghen fyer
En versoete den mynnaere zyn quellynghe hyer;
Ic maeke oorloghe en twyst met cleene verblyden,
Ic maeke vrede ende openbaere nyeuwe tydynghen,
Ic ben profytelycke over al de werelt wyt,
Valscheyt noch bedroch en es in my, dit zeker zyt
Een ighelycke ic my onderdanych maeken,
En nochtans van veel quaets ben ic de oorsake.
Nu raet die dit leesen met rype bekendt vroet,
Wat van my es en of ick ben goet.

fynys. - weydts.