Zeedelycke en natuurlycke gezangen

[p. 215]

't Ooghmerck Gods, waarom hy ons in de weerelt gebraght heeft.

Zang: Gelijck de Sal' mander in 't vuur kan sweeven.

Waarom laat Godt ons op de weerelt leeven?

Waarom hy dit geslaght

Op haar heeft voortgebraght?

Of sijne Wet wou aan de menschen geeven?
't Is, om dat sy deught souden vroom na-streeven.

Al d'uitverkooren vroomen,

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

Het ooghmerck waarom hy ons heeft geschaapen,

Is om de zaaligheit,

Na ieders leevens-tijt,

Te schencken aan die met de deught ontslaapen;
Sijn heerlijckheit sal zijn voor sulcke knaapen.

Al d'uitverkooren vroomen,

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

Hy koomen laat de menschen op de aarde,

Voor geen verdoemenis;

Die na de doot vast is,

Voor die sijn Wet met deughden niet bewaarde;
En waar door 't quaat haar grouwels openbaarde.

Al d'uitverkooren vroomen,

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

Beseft dan, dat hy u niet gaf het leeven,

Om wellust te verzaan,

Of na 't verderf te gaan.

Betoomt haar, als gy haar sult weederstreeven;
Op dat sy u geen godtloos eyndt magh geeven.

Al d'uitverkooren vroomen,

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

[p. 216]

5

Gy komt hier niet om sonden te bedrijven,

 

Tot aan u naare doot,

 

Met voorspoet, kruys, en noot;

 

Op dat sy u onzaaligh sou ontlijven;

 

Maar om dat gy by Godt soud eeuwigh blijven.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

 

 

6

U selfs geen heer gy hier zijt van u daaden,

 

Om al het geen te doen,

 

Dat u wellust kan voen,

 

En waar mee u vermaack u leidt tot 't quaade;

 

Waar door dat gy verliest uw's Gods genaade.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

 

 

7

Wy onderdaanen zijn van 's heemels Kooning;

 

Wy onder sijn maght staan;

 

Geen mensch haar kan ontgaan;

 

De vroome hy sal schencken deughts belooningh;

 

Hy sal hun oock inbrengen in sijn wooningh.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

 

 

8

Veel menschen doen het geen sy boos begeeren,

 

Als of 'er was geen Godt,

 

Of helsch, of zaaligh lot;

 

Sy by het quaat en sonden triompheeren,

 

Als of Godt niet was over hun een Heere.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

 

 

9

Gy over u selfs hier geen heer kunt weesen;

 

Godt is u Opper heer;

 

Is dit niet u begeer',

 

Dan sult gy met u sonden hem niet vreesen;

 

U stant is naar; wy in sijn Woort dit leesen.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun door, in den heemel sullen koomen.

[p. 217]

10

Betragt sijn wil. Voor sulcken stant wilt grouwen.

 

Voeght u gewilligh by

 

Sijn goede heerschappy.

 

Geen rebelly gy teegen hem moet houwen;

 

Doet gy dit niet, 't sal u te laat berouwen.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

 

 

11

Erkent Godt voor de geen, die u dee leeven,

 

In 't weerelts traanen - dal;

 

Hem dit behaagen sal;

 

En laat u deught hem daar veel lof voor geeven;

 

Dan sult gy by hem in den heemel sweeven.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

 

 

12

Als die niet leeft, die onvast stout ontkennen,

 

Dat Godt in 't heel - al is;

 

Gaat hunne weegen mis:

 

Of hy niet was, sy hun tot quaat gewennen:

 

Sy sonder schroom voor hem in 't leeven bennen.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

 

 

13

Sy voor-bedaght hem niet en willen vreesen;

 

Hun schrick voor hem is wegh;

 

Boos is hun overlegh;

 

Sleght sal hun loon voor sulcke daaden weesen,

 

Als sy eens uit den dooden zijn verreesen.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

 

 

14

Sijn goetheit wil aan ons den heemel schenken;

 

Maar soo gy haar veraght,

 

Sijn vreught dan niet verwaght;

 

Sijn gramschap met sijn straf u dan sal krencken;

 

Eer 't is te laat, gy dit moet overdencken.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

[p. 218]

15

Sijn zaaligheit die heeft ons niet van nooden;

 

Al bleeft gy eeuwigh doot,

 

Sy blijft soo eeven groot

 

g'U selfs bedrieght, houdt gy niet sijn gebooden;

 

Gy 't sien sult in d'opstandingh uit den dooden.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.

 

 

16

Eerbiedigh voor sijn Majesteit wilt leeven;

 

Dit doet het Engeldom.

 

Betraght het geen, waarom

 

Hy aan u heeft het leeven eens gegeeven:

 

Dan sult gy by hem eeuwigh volmaackt sweeven.

 

Al d'uitverkooren vroomen,

 

Na hun doot, in den heemel sullen koomen.