Zeedelycke en natuurlycke gezangen

[p. 198]

Verlangen, Begeerte, en Sughte, om Godt te sien, van een Vroome Ziel.

Zang: Het wintje, dat uyt den Oosten waayt.

Een Vroome Ziel, die verlanght na Godt,

En na het eeuwigh Leeven.

Haar wenschen is, om een zaaligh lot;

'k Hoop, hy haar dat sal geeven.

Sy hout u gebodt,

Om by u volmaackt te sweeven.

Sy eeuwigh vreughdigh by u wil zijn.

Hoe sterck is haar verlangen,

Om eeuwigh aan te sien u aanschijn,

Als gy haar sult ontfangen,

Van 't quaade gants rein,

By u heemelse gezangen!

U liefde, die heeft haar trouw om-ermt;

U raadt, die sal haar leiden.

Gy, over haar lijden, u trouw erbermt.

Gy sult van haar niet scheiden,

Als sy door 't kruys kermt;

Maar met u geest lief verblijden.

Na 't leeven gy haar opneemen sult,

In uwe heerlijckheeden;

Sy weesen sal met u vreughden vervult,

Met liefde, en u vreeden;

ô Ziel! hebt gedult,

Tot gy sien sult Gods woonsteeden.

[p. 199]

5

Wie neevens Godt sy op aarde heeft,

 

Oock in sijn schoone wooningh?

 

Sy neevens u geen lust hier na streeft,

 

Als in die Heemels Kooningh;

 

Dit aan haar hier geeft

 

De deught, tot een goe belooningh.

 

 

6

Als droefheit haar naar beswijcken doet,

 

Sy op Godt komt te steunen,

 

Gelijck men op eenen rotzsteen moet,

 

In lijfs gevaaren, leunen.

 

Hy haar trouw behoet,

 

By haar wil sijn gunst trouw weunen.

 

 

7

Godt is haar deel in der eeuwigheit.

 

Al die ver van hem zijnen,

 

Die worden na haar verderf geleit;

 

Hy doet die geen verdwijnen,

 

Die met hunne tijt

 

By sonde godtloos verschijnen.

8

ô! Waarde ziele, wat u betreft,

 

Het is u goet te weesen

 

Dight by u Godt; na hem u opheft;

 

En wilt hem altijt vreesen;

 

Sijn vreughde beseft,

 

Gelijck gy sult doen na deesen.

 

 

9

Set deughdigh u vertrouwen op hem;

 

Om alle sijne wercken

 

Te looven, met een verheughde stem,

 

En oock met veel opmercken;

 

Heeft dit op u klem,

 

Soo sal 't u geloof verstercken.

 

 

10

Hoe seer verlanght gy na 't vaderlant,

 

Daar gy sult eeuwigh weesen?

 

U sughten, en wensch is, om die stant;

[p. 200]

 

Hierom wilt gy Godt vreesen;

 

Gy sult koomen an 't

 

Schoon Rijck, als gy zijt verreesen.

 

 

11

Daar op star-ooght u hoop', en geloof,

 

Veeltijts met bitter weenen;

 

Gy daarom u houdt by sonde doof,

 

Tot dat sy is verdweenen;

 

Geen kruys gy verschoof;

 

Om dat sy u leidt daar heenen.

 

 

12

Hier door gy de weerelt overwint,

 

En haar schat wilt versmaaden

 

Gy soeckent gaat, tot gy Gods Rijck vint,

 

Hoe seer men u wil raaden,

 

Dat gy mee bemint,

 

Der goddeloosen quaa daaden.

 

 

13

Met sughten, en u kruys, gaar gy voort;

 

Seer sterck is u verlangen,

 

Om daar mee te gaan door d'enge poort,

 

Om Gods Rijck te ontfangen;

 

Waar in men lief hoort,

 

Der melodyen gezangen.

 

 

14

Houdt moet op u wegh, tot gy daar zijt;

 

't Sal weesen na u sterven:

 

Godt heeft daar een plaats voor u bereit,

 

Die sult gy namaals erven,

 

Met heerelijckheit,

 

Voor alle u deughdigh swerven.

 

 

15

Gy weesen sult in dat Rijck volmaackt

 

In alle eeuwigheeden:

 

't Geen is onvolmaackt, niet in en raackt,

 

Daar liefde elck geeft vreede:

 

Voor sonde dan waackt;

 

En troost u met die Woonsteede.