Zeedelycke en natuurlycke gezangen

Danckbaarheyt eens verloste Ziel.

Zang: Lustigh, lustigh, komt nu by, looft al t'saam den Heer met my.

Danckbaar, danckbaar, sal ick sijn,

ô! Mijn Godt voor u aanschijn,

Om dat gy my hebt verhoort,

Doe mijn rust naar was gestoort.

Alderhooghste Majesteyt,

Gy hebt my van 't quaat geleyt;
En van een beanghste stant,
Door u stercke reghter hant.

Als my hielt de sonde vast,

Met haar groote overlast,
Om verlossingh ick u bat;
Groote Godt gy hoorde dat.

Gy verloste my van 't quaat;

Hier voor sal mijn leevens staat
U betoonen danckbaarheyt,
Alle mijne leevens tijt.

Was verlooren niet u Kint,

Dat gy nu weer trou bemint,
Om dat gy sijn quaat vergeeft,
Nu hy met bekeeringh leeft?

Hy verdient hadt uwe straf;

Maar u liefde aan hem gaf
Uwe goedertierentheyt.
't Loon voor 't quaat scholt gy hem quyt.

[p. 196]

7

Na hy van de sonde gongh,

 

In u arm gy hem ontfongh.

 

Gy soght naa 't verdoolde schaap,

 

Als u vont die vroome knaap.

 

 

8

Wat sal sijn mijn danckbaarheyt,

 

Alderhooghste Majesteyt,

 

Die ick aan u off'ren moet,

 

Voor al u beweesen goet?

 

 

9

En dat gy my 't quaat vergaf,

 

Als ick hat verdient u straf?

 

't Sal een deughtsaam leeven sijn,

 

Voor u blinckent schoon aanschijn.

 

 

10

Sonde mijn geest maackte kranck.

 

ô! Ick u wel trou bedanck,

 

Dat gy haar by 't leeven hielt;

 

En hebt 't lighaam niet ontzielt.

 

 

11

Naar sou sijn geweest mijn stant;

 

Maar u stercke reghter hant

 

Haar bewaart heeft voor haar val;

 

Ick u daar voor looven sal.

 

 

12

Al mijn leevens daagen langh

 

Sal ick u met mijn gesangh

 

Looven, voor u goedigheyt;

 

'k Hoop oock na mijn leevens tijt.

 

 

13

Doe ick uwe gunst verloor,

 

Dwaalde ick van 't Heemels spoor;

 

Ick by na verlooren gingh,

 

Doe de sonde my omvingh.

 

 

14

Soo rat ick bedaght mijn sond',

 

Mijne geest geen ruste vond;

 

Dit my weeder tot u braght;

 

't Geen ick niet en hat verwaght.

[p. 197]

15

Uwe stercke reghter hant

 

Leyt my na het vaderlant,

 

't Geen eens volmaackt weesen sal,

 

Voor het zaligh vroom getal.

 

 

16

Laat ick u trou houden vast;

 

Op dat 't quaat my niet verrast;

 

Of niet voert na mijn verderf,

 

Door een goddeloos gesterf.

 

 

17

Groot was die ondanckbaarheyt;

 

Om dat gy my hebt bevrijt,

 

Voor u straffen voor mijn quaat,

 

En voor eene helse staat.

 

 

18

Soo ick weer verval tot 't geen

 

My kan geeven 't quaats geween,

 

Soo sal erger sijn mijn stant,

 

Als die ick voor deese vant.

 

 

19

Ick sal van de sonde vlien;

 

En nooit meer naa 't quaat omsien.

 

Laat ick voortaan pleegen deught;

 

Om te koomen in u vreught.

 

 

20

Als my hier het quaat ontmoet,

 

Voor haar list my dogh behoet;

 

Op dat ick niet koom ten val,

 

Als ick u vroom dienen sal.

 

 

21

Neemt dan aan mijn danckbaarheyt,

 

Alderhooghste Majesteyt.

 

Schenckt my oock u eeuwigh goet,

 

Door u gunst en Jesus bloet.