Zeedelycke en natuurlycke gezangen

Gierigheyt.

Zang: ô Heyligh zaaligh Bethlehem.

Voor wie bewaart de gierigheyt

Haar gelt en schatten by malkander?

Sy light met geltsught hun weghleyt,

Tot erffenis voor eenen ander.

Of sy hier veele schatten heeft,

Soo schijnt sy hier seer arm te leeven.

Sy altijt na veel schatten streeft,

Al wil de voorspoet haar veel geeven.

Hoe veel dat sy hier winnen kan,

Soo sal dit selden haar vernoegen;

Hoe naar! sy heeft geen nut daar van,

Hoe veel 't fortuyn haar toe wil voegen.

Hoe rijck sy is, sy armoe lijdt.

Sy, als een arm mensch, hier wil leeven.

Milddaadigheyt sy schroomigh mijdt.

Sy durft haar self geen nootdruft geeven.

Al heeft sy by haar veele schat,

Soo is het, of 't niet is het haare;

De gelt-sught haar light ingeeft, dat

Sy 't gelt sal na haar doot bewaaren.

Sy altijt dan seer arrem is,

[p. 185]

 

Om dat sy 't gelt niet durft uytgeeven;

 

Sy is als een wanstaltenis;

 

Sy als een schim op aardt wil leeven.

 

 

7

Hoe spaarsaam is de gierigheyt,

 

Al heeft sy by haar veele schatten?

 

Voor and ren sy haar goet weghleyt.

 

Wie haare werckingh kan bevatten?

 

 

8

Als sy hier weynigh goed'ren heeft,

 

Sy altijt blijft by hun de selve;

 

Met weynigh gelt sy spaarsaam leeft;

 

Sy 't overschot wel sou wegh - delven.

 

 

9

Om dat sy weesen sou bevrijt,

 

Dat haar de schat niet wort ontstoolen;

 

Hoe naar gaat dan de gierigheyt,

 

Op aarde met armoede doolen?

 

 

10

Hoe of wel haar gedaghten zijn?

 

Sy denckt light, dat sy weer sal leeven,

 

Daar 't zonne-light haar held re schijn

 

Op and re weerelden sal geeven;

 

 

11

Om daar te hebben weer 't genot,

 

Van al haar nu verkreegen schatten.

 

Hoe grouwlijck naar hier is haar lot?

 

Ick kan haar gelt-sught niet bevatten.

 

 

12

Of sou sy spaaren al haar gelt,

 

Voor schaade, die sy nogh sal lijden?

 

Een sorgh, die heydens is, haar quelt;

 

Wie weet, of sy sal sien die tijden?

 

 

13

Sy doet haar selven selden goet.

 

Laat sy haar gelt maar lustigh spaaren;

 

Haar erfgenaamen dit goet doet;

 

Die sullen daar eens wel van vaaren.

[p. 186]

14

Haar gelt, dat sy heeft wegh - geleyt,

 

Sy, na haar doot, wel radt verquisten;

 

Spaart dan u schat, ô! gierigheyt;

 

Sy sullen 't haalen uyt u kisten.

 

 

15

U selven maar geen nootdruft gunt;

 

Sy sullen u schat wel verteeren;

 

Gy wel verseeckert weesen kunt,

 

Dat sy daar sullen mee braveeren.

 

 

16

U weegen loopen na den hel;

 

U schat, die gy komt na te laaten,

 

U erfgenaamen light doen sel

 

Na die plaats gaan, als sy Godt haaten.

 

 

17

Noemt gierigheyt geen suynigheyt.

 

Men geeft haar veeltijts deesen naame.

 

Doet gy het, gy u selfs misleyt;

 

Om dat gy haar werck u moet schaamen.

 

 

18

Hoe naar! sy niet te helpen is,

 

Van haare goddeloose weegen.

 

Sy gaat het padt des heemels mis;

 

En sy misbruyckt des Heeren zeegen.

 

 

19

De dronckenschap is niet seer light

 

Van 't droncken drincken af te leiden:

 

Van 't geen hier gierigheyt verright,

 

Men haar sal selden af doen scheiden.

 

 

20

Sy is light een seer naare straf,

 

Voor sulcken, daar sy by moet weesen:

 

Siet dan van haare wercken af;

 

Wilt sonder haar u Schepper vreesen.

 

 

21

Sy raapt, en schraapt haar gelt by een;

 

Voor armen heeft sy weynigh over.

 

Haar schat krijght sy van Godt te leen;

 

Hoe laat sy hun dan leeven poover.

[p. 187]

22

Het geen sy aan den armen geeft,

 

Dat doet sy met veel bitt're smerten;

 

En als sy het gegeeven heeft,

 

Soo knaaght haar dit seer langh in 't herte.

 

 

23

Sy doet haar selfs dan selden goet;

 

Nogh minder dit haar Eevennaasten:

 

En als sy al wat geeven moet,

 

Soo sal sy haar hier mee niet haasten.

 

 

24

Neemt hier een maatigh vroom genot,

 

Van alle uwe aardtse goed'ren.

 

Leeft vroom. Hoopt op een zaaligh lot.

 

Geeft veel aan uwe arme broed'ren.

 

 

25

Die dit durft neemen van sijn goet,

 

Geniet een gaaf van 's heemels Heere.

 

Van overdaat g' u waghten moet.

 

En laat de wellust van u keeren.

26

Verdoemt is gierigheyts quaa stant.

 

Wilt sonder haar met vroomheyt leeven;

 

Op dat Godt 't eeuwigh vaderlant

 

U, na u doot, door gunst magh geeven.