Zeedelycke en natuurlycke gezangen

[p. 161]

Teegenspoet.

Zang: Tranquille coeur.

Den konincklijcken Harpenaar,

Met teegenspoet sijn Godt trou dienden;

Al viel sy hem besonder swaar,

Hy wiert hier door een van sijn vrienden.

Het braght hem by sijn Godt,

En tot een zaligh lot,

Wanneer hy wiert bespot. Het &c.

Wanneer hy wiert verdruckt, dit hem

Dee houden sijnes Gods gebooden;

Hy luysterde oock na sijn stem,

Wanneer hy was in veele nooden.

De voorspoet aan hem gaf,

De goddelijcke straf,

Als hy weeck van hem af. De &c.

't Was hem goet, dat hy wiert verdruckt;

Dit quam hy selven uyt te galmen,

(Als voorspoet hem had wegh-geruckt

Van Godt,) in veele sijner Psalmen.

Wellust en leedigheyt,

Hem braghten tot een feyt,

't Welck hy heeft seer beschreyt. Wellust &c.

Verwenst hier dan geen teegenspoet,

Als sy niet al te swaar sal weesen;

Sy leit u na het eeuwigh goet,

Als gy u Godt opreght sult vreesen.

De lijdtsaamheit die geeft,

Aan die het kruys hier heeft,

Dat hy Gods Wet na-streeft. De &c.

d'Apostelen, en Godes Soon,

Die hadden veele teegenspoeden;

[p. 162]

 

Vervolgingen was hunnen loon,

 

Om dat sy wilden 't volck behoeden,

 

Voor Godes swaare straf,

 

Die vast op hun quam af,

 

Tot hy die aan hun gaf. Voor &c.

 

 

6

Dit was oock 't droevigh weerelts lot,

 

Van veele vroome Gods Propheeten;

 

Sy wierden hier seer swaar bespot;

 

In kerckers wierden sy gesmeeten;

 

De waare Prophesy,

 

Hun soo braght in de ly,

 

En oock in slaaverny. De &c.

 

 

7

De teegenspoet al veeltijts staat,

 

By die den Heere willen vreesen;

 

Seer selden haar een mensch ontgaat,

 

Die wil een waare vroome weesen.

 

Al die godtzaaligh leeft,

 

Vervollegingen heeft,

 

Als 't kruys die aan hem geeft. Al &c.

 

 

8

Veel Martelaars heeft sy gedruckt,

 

Met veele naare teegenheeden

 

De sondaars sy van Godt wel ruckt;

 

Sy hebben door haar veel geleeden;

 

Sy nu en hier na sal

 

Hun geeven dit geval,

 

In 't yd'le aartse dal. Sy &c.

 

 

9

Van veele swaare teegenspoet,

 

Sal Godt een sondaar light niet helpen;

 

Soo langh als hy de sonden doet,

 

Sal hem sijn kruys light overstelpen;

 

Maar heeft hy hem bekeert,

 

Hy krijght 't geen hy begeert,

 

Als Godt haar van hem weert. Maar &c.

 

 

10

Als 't booven u vermoogen gaat,

[p. 163]

 

Om op de weerelt haar te draagen,

 

De Heere Godt niet toe en laat,

 

Dat sy de vroome soo sal plaagen.

 

Hy wegh nam Jobs verdriet;

 

Het kruys hem doe verliet.

 

In noot dan op hem siet. Hy &c.

 

 

11

Vertrout u lighaam, en u geest,

 

Aan Godt, als sy u naar sal quellen;

 

En niet te seer verslaagen weest;

 

Sijn hulpe sal u vergesellen;

 

Sijn wonderbaar geval,

 

Light u wel helpen sal,

 

Van haar in 's weerelts dal, Sijn &c.

 

 

12

Dit zijn sal, als 't u zaaligh is:

 

Want Godt de vroome dit sal geeven;

 

Gaat sijn verlossingh u dan mis,

 

't Sal u na 't Heemelrijck doen streeven;

 

En voeren door de doot,

 

In Vader Abrams schoot;

 

Daar gy rust sonder noot. En &c.

 

 

13

In 't eeuwigh volmaackt vaderlant,

 

Niet iets kan zijn, dat u kan quellen;

 

Volmaackt sal weesen haare stant;

 

Gods vreught sal u daar vergesellen.

 

Soo hy u teegenspoet,

 

Niet van u wijcken doet,

 

Traght na dit eeuwigh goet. Soo &c.