Zeedelycke en natuurlycke gezangen

Vreughden.

Zang: Als de hooge noot by tijden.

Overal is blijde vreughden;

Sy wil maacken veel verheughden.

Sy wil woonen in het groen.

Aan de voogels wil sy geeven,
Een verheught en vroolijck leeven,

Eer dat sy hun kroost uytbroen.

Sy wil woonen in de hooven:

Daar in sy vermaack wil looven.

Sy wil zijn in ieders huys.

Soo het schijnt wil sy niet weesen,
Daar de menschen 't quaade vreesen:

En sy wegh-vliet van het kruys.

Dogh de goede vreught wil koomen,

In het kruys, by waare vroomen;

Want daar in sy hun vertroost!

Maar de yd'le vreught sal vlieden,
Van opreghte goede lieden;

Want men daar veel traanen loost.

Wil sy op de zee oock sweeven,

By die op en in hem leeven?

Ja, daar in sy oock al speelt:

Sy daar 't volck oock kan vermaacken,

[p. 159]

 

Met verscheyde raare saacken.

 

Sy de vissen daar oock streelt.

 

 

5

Sy is oock in alle landen.

 

Oock in groene praal-waranden;

 

Door haar 't Naghtegaaltje fluyt;

 

Door haar kan het vroolijck sweeven,

 

Door de groene schoone dreeven,

 

Groene tackjes in en uyt.

 

 

6

Meerder is de yd'le vreughde,

 

Als die is, die u geeft deughden;

 

Want veel volck haar seer bemint:

 

Overal, waar gy sult treeden,

 

Siet gy haare vroolijckheeden;

 

Want sy wellust hout te vrint.

 

 

7

By al die op aarde woonen,

 

Sy haar blijdtschap wil vertoonen!

 

Maar dit 't meest doet yd'le vreught:

 

Want die is opreght, wil sweeven

 

By die hier godtvrughtigh leeven;

 

Sy wil maacken die verheught.

 

 

8

d'Yd'le vreught wil gaarne weesen,

 

By die Godt hier niet en vreesen:

 

Overal men niet vreest Godt,

 

By de geen die zijn onvroomen,

 

Goede vreught wil selden koomen;

 

Ongelijck is dan hun lot.

 

 

9

Vroomen yd'le vreught afweeren,

 

Sy met haar niet veel verkeeren:

 

Maar dit doen sy met de vreught,

 

Waar mee dat sy Godt hier looven:

 

En al worden sy verschooven,

 

Sy hun maacken kan verheught.

 

 

10

Yd'le vreught die kan behaagen,

[p. 160]

 

Al die hier wellust najaagen.

 

Wellust, die is (overal)

 

Overvloedigh, by de menschen;

 

En sy om die vreught seer wenschen.

 

't Volck haar oock daar vinden sal.

 

 

11

Goede vreught sit een hoeckje;

 

Sy vermaackt haar met een boeckje,

 

Daar sy in queelt Godes lof:

 

't Leesen kan haar blijdtschap geeven,

 

Als sy leest van 't eeuwigh leeven.

 

Yd'le vreught weet daar niet of.

 

 

12

Vroomen vreughde gaat dan doolen,

 

Ver van alle 's weerelts schoolen,

 

Daar de ydelheyt in spot.

 

Maar gy haar altijt sult vinden,

 

By de geen, die zijn Gods vrinden;

 

Want dit volck wil vreesen Godt.

 

 

13

Wilt dan altijt na haar traghten!

 

Maar wilt d'yd'le vreught veraghten;

 

Want sy brenght u by u val.

 

Maar wilt na de vreughde streeven,

 

Die u leit na 't eeuwigh leeven.

 

Godt die vroomen geeven sal.

 

 

14

d'Yd'le doet wanhoopigh sterven,

 

Sy u voert na 't hels verderven!

 

Maar der vroomen goede vreught

 

Na u eeuwigh soet verblijden:

 

Laat sy u daar heenen leiden,

 

Op dat gy 't beërven meught.

 

 

15

Over-heerelijcke deughden,

 

Onbegrijpelijcke vreughden,

 

Sult gy sien, hier na, by Godt.

 

Haare soete melodyen,

 

Sullen alle zaal'ge vleyen,

 

In hun eeuwigh leevens-lot.