Zeedelycke en natuurlycke gezangen

Silvre Bruylofts - Gezangh.

Zang: Het best op aart is een gerust gemoet.

Vereenight Paar, met vreught en droefenis

Het Silver Feest by u gekoomen is,

[p. 119]

 

Gy vijf-en-twintigh jaar telt in u Trouwen;

 

Waar in gy nu u tweede Feest wilt houwen;

 

In deese tijt, in deese tijt,

 

Gy saamen vroolijck leeft;

 

Waar in u Godt, waar in u Godt

 

Dit Feest gegeeven heeft.

 

 

2

Betoont aan hem u danckbaarheyt, voor 't geen

 

Dat u in d'Eght gaf voorspoet en geween;

 

Al 't geen men heeft, quam van de hant des Heeren;

 

Wilt in u tijt voor 't goede hem vroom eeren:

 

Hier voor hem looft, hier voor hem looft,

 

Met speelen en gesangh:

 

Leeft na sijn wet, leeft na sijn wet,

 

Al valt u 't leeven bangh.

 

 

3

U Kinderen light sitten aan u dis;

 

'k Hoop sy voor u zijn een verheugenis!

 

Al die Godt hun in d'Eght niet heeft gegeeven,

 

Die moeten met geen droefheyt daarom leeven;

 

Want sy aan hun, want sy aan hun

 

Dan geeven geen verdriet;

 

Geen goet of quaat, geen goet of quaat

 

Gy aan hun voor u siet.

 

 

4

Vereenight Paar, seer lieffelijck de deught

 

U geeven kan, dat gy kunt zijn verheught,

 

In 't groen, om daar de wercken Gods t'aanschouwen;

 

Hoe aangenaam verquicken u lantsdouwen,

 

Als gy daar gaat, als gy daar gaat,

 

Of in de groente rijt?

 

't Is niet soo schoon, 't is niet soo schoon,

 

Als Godes heerlijckheyt.

 

 

5

De morgenstont seer lieffelijck opgaat,

 

Als geenen damp op 't cierlijck groen neerslaat;

 

Hoe praalen dan de daalen, velden, boomen,

 

Valeyen, en de zon, en waater-stroomen?

 

In 't groene wout, in 't groene wout

[p. 120]

 

Het Pluym-gediert' dan broet;

 

't Geen hunne kroost, 't geen hunne kroost

 

Daarna trouwhertigh voet.

 

 

6

De deught verheught de geen die haar bemint.

 

By sonde gy die eygenschap niet vint;

 

Met wroegingh sy haar minnaars wil beloonen.

 

Laat dan de deught en liefde by u woonen,

 

Vereenight Paar, vereenight Paar,

 

Tot aan u Goude Feest:

 

En tot die tijt, en tot die tijt,

 

Met vreught u Schepper vreest.

 

 

7

Wat is gerust de liffelijcke stant,

 

Waar mee men gaat na 't eeuwigh vaderlant;

 

De Heere Godt sal 't u te saamen geeven,

 

Als gy opreght sult op de weerelt leeven.

 

ô Soete rust! ô soete rust!

 

Waar in u haalt de doot;

 

Als sy u voert, als sy u voert

 

In Vaader Abrams schoot.

 

 

8

Ick wens u dit; en daar by al het geen

 

Dat u geeft vreught; maar geen kruys of geween.

 

Weest vergenoeght met 't geen u Godt sal senden.

 

'k Hoop hy sijn gunst op u sal lieflijck wenden,

 

In al de tijt, in al de tijt,

 

Waar in gy saamen leeft.

 

Het zaalighst hy, het zaalighst hy

 

Aan al de vroomen geeft.