Zeedelycke en natuurlycke gezangen

Of 'er meer Weerelden zijn geweeft voor de Scheppingh van deese Weerelt.

Zang: Op den top, op den top, Daar sat een spinnekop.

't Weesen kon, 't weesen kon,

Dat in de gulde Zon

Gods schepselen mee woonden;

Dit in de Maan kan weesen waar;

Maar wie is ooit geweest in haar,

Die 't ons daarna aantoonden?

In 't Heel-al, in 't Heel-al,

Daar zijn een groot getal

Van glinsterende sterren;

Wie weet of sy geen Weerelts zijn,

Die sweeven in de zonne-schijn,

Van onsen aartkloot verre?

[p. 112]

3

d'Eeuwigheyt, d'eeuwigheyt,

 

Heeft nooit by haar de tijt;

 

Wat in haar is geschaapen?

 

Dit voor my is heel onbekent,

 

Of Godt sijn Scheppingh heeft gewent,

 

Tot andre Weerelts-knaapen.

 

 

4

Maar seght niet, maar seght niet,

 

Dat dit nooit is geschiet.

 

Langh zijn de eeuwigheeden;

 

Dogh dat Godt volck geschaapen heeft,

 

't Geen in meer andre Weerelts leeft,

 

Heeft oock geen vaste reeden.

 

 

5

Deese aart, deese aart,

 

Heeft Godt geopenbaart,

 

Aan alle haare volcken.

 

Verborgen dingen voor hem zijn;

 

En eeuwigh sweeft sijn klaar aanschijn,

 

Ver booven 's heemels wolcken.

 

 

6

Ons de tijt, ons de tijt,

 

Geeft veel nieuwsgierigheyt,

 

Wat of hier van magh weesen;

 

Maar maatight haar, tot dat gy 't weet,

 

Wat in het Heel-al Godt al deet;

 

En hem maar vroom wilt vreesen.

 

 

7

Dit sal zijn, dit sal zijn,

 

Als gy voor sijn aanschijn

 

In 't heemelrijck sult koomen;

 

Gy sult daar sien, hoe dat hy is,

 

En kennen sijn verborgenis,

 

Gelijck hy kent de vroomen.

 

 

8

U verstant, u verstant,

 

Bevat maar 's weerelts trant;

 

Dit is 't geopenbaarde.

[p. 113]

 

Godt sijn verborge wercken weet;

 

Aan ons heeft hun nooit een Propheet

 

Verkondight op der aarde.

 

 

9

't Is niet quaat, 't is niet quaat,

 

Dat d'overdenckingh gaat,

 

Of dit sou kunnen weesen;

 

Het is een soete beesigheyt,

 

't U tot geen quaade wercken leyt,

 

Oock niet om Godt te vreesen.

 

 

10

Disputeert, disputeert,

 

Hier over niet verkeert;

 

't Zijn onbekende saacken.

 

Verlaat dan u nieuwsgierigheyt,

 

Tot dat gy in den Heemel zijt,

 

Door Godes zaaligh-maacken.