Ziels-opwekking tot waare deugd en vrolykheit in lof- en smeekliederen, mitsgaders veldgezangen
(1725)–Fransina Jakoba van Westrem–
AuteursrechtvrijToon: Ps. 9.1.
De Balssembus, eist schroef en slot,
Zal zy ons lev'ren 't kragtsgenot.
Die Wereldwys is, laat zyn schatten
In heymelyke kassen vatten.
2.
Een Waterwel, dient wel gewagt
Voor vuilnis, die by donkernagt
De frisse beek zou modd'rig maaken.
't Gewassen Lynwaadt, mag niet raaken.
3.
Aan slyk en drek, aan kool of roet:
Nog erger smet zig ons gemoedt,
Wanneer door onbedagtzaamheden,
Het innig hart doet losse treeden.
4.
Wanneer de Wil voor 't Oordeel loopt,
En de avregtsheit op 't ydel hoopt;
Wanneer de grendels voor de Zinnen
Weg schuiven; en geen wagt is binnen.
5.
Dan vliegt, vervliegt de Geest en kragt:
Gelyk een lek, die kost'le vragt
| |
[pagina 11]
| |
Van 't Schip bederft, zo zyn 'er reeten
Die groote schaê doen aan 't Geweten.
6.
Og, of myn Lamp steeds helder scheen!
En de evenaar, na regt en reên
De lust bewoog, tot heilig neigen;
Zou dan wel schade of rampe my dreigen!
7.
Zo ik gelovig, zagt en stil,
Ootmoedig lette op 's Hemels Wil,
En zonder die nooit iets besluitte,
Geen woordt, geen Daadt heen zondt nabuiten.
8.
Zó ik het kloppen van 't Gemoedt,
Zó ik de stap van Iesus voet,
Wel gâsloeg, en op 's Geests leyden,
Gelyk een Schaapje ging te Weyden.
9.
Zó ik het woordt van 's Heeren mondt
Ontfing, gelyk een Peerlevondt!
En 't Oor lêy, daar zyn stem wil spreeken,
Wat leefde ik stil aan Wellustbeeken!
10.
Zó ik myn Venster open deê,
Als 't Duifje met een tak van Vreê
Gewagt wierd; maar wel digt gesloten
Bleef, als 'er drieste Golven stooten.
11.
Zó ik myn Dakluik oop'nen kon,
Voor 't glinst'ren van de Hemelzon;
Voor Morgendaauw, en vroegen Regen,
Wat won ik niet al Heyl en Zegen!
12.
Zó ik de zeeren van 't Gemoedt,
Te heelen zogt, met God'lyk bloedt,
| |
[pagina 12]
| |
't Begintsel van de Zielequaalen
Wel voorquam, sonder eenig draalen:
13.
Zó ik 't gevaarelyke Padt,
Den afweg, en het Glibb'rent Gladt,
Den Doolhof myd', de kronkelingen,
Dan vorder ik tot groote dingen!
14.
Zó ik beraden, in Gods kragt,
Na d'uitvoer van myn Oogwit tragt;
En meet, myn Denken en myn Daaden,
Na 't Lyn, en Pasloot van Gods Bladen.
15.
Kortom, zó 'k op myn Meester let,
Na Synen gang myn voeten zet;
Hem vrage, eer ik iet zal beginnen:
Opregt en trouw Hem zoek te minnen.
16.
Geen korte stondt, voor by laat gaan,
Of boete, om 't geene is misgedaan;
En Oog, na 't aanzien van Syn Weezen,
Of gunst of ongunst is te leezen.
17.
Of 't koel en vreemdt my laat op zy,
En of ik ver ben of naby:
Of my 't geweeten sluit de wegen,
Daar ik myn Heer myn Vriendt liep tegen.
18.
Dan of ik vry, en sonder schrik,
Mag nad'ren yder ogenblik
Tot Vaders Throon, met Kinderbeden.
En wassen myn besmeurde leden,
19.
Eer 'k voortstap, in de Runderzee;
Om met een reine zielevrêe
| |
[pagina 13]
| |
Te gaan, te staan, voort 't Oog myns Heeren!
Alles in Iesus Naam begeeren!
|
|