Nieu liedt-boeck ghenaemt Der minnaers harten jacht ofte de Groote Aemstelredamsche rommelzoo
(1627)–Willem Dirckszoon Hooft, Jan Jansz. Starter, Jacob Westerbaen–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Si tanto gratioso.
LOf, lof, sy dees Goddinne,
Die daeg'lijcks 'teen geslacht me t'ander strengelt,
En niet door gheyle minne,
Als Venus dee, het bloet der wulpschen menghelt
Maer stedelijck // soo sedelijck
Kan door haer kracht beweghen
Die min verachten // en echtelijck betrachten
s'Hemels zeghen.
O Voester-vrouw der vrouwen
Door u ist dat noch d'Oud'ren wort ghegheven,
Met juychinghe uytghenomen
Int derde lidt haer blijschap te beleven,
En uyt haer stronck // staen tot een pronck
Veel stammen, elcks om 'tbrave,
Die noch op heden // opwecken d'overleden
Wt den grave.
Wat waert met d'arme mensche:
Indien hy u ghesellicheyt sou derven?
Al hadde hy s'herten wensche
In eensaemheyt hy quijnende moest sterven:
De goude torts // des daeghs sou korts
Vergheefs op onse daken,
Soo helder lichten // noch menschen aenghesichten
Meer vermaecken.
Of soo men in u stede
Vrouw Venus smoocke alleen met wieroock vyeren,
De menschelijcke zede
Antwoorde flucx tghebruyck der wilde dieren,
En elck sou boos // heel wetteloos
V dorpels gaen ontwijen,
Die vranck en veylich // betreen, al die nu heyligh
Willen vrijen.
Io Io Goddinne:
Die in uw stoel zo heerlijck zit bepeerelt,
En als een Coninginne
De Scepter draeght van treedlijcxst deel der weerelt
Langh duere u rijck // vrouw Huwelijck,
Groot worde uwe heerschappije,
Eer langhe doetse // ontsien ons tegen-voetse
V partije.
EYNDE. |
|