Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 409]
| |
 Mijn kleynheyd niet te smaeden,
En dien het heeft behaeght
Sijn nederige Maeghd
Met blijschap te versaeden.
2 Want wie dees dingen hoort
Die sal my van nu voort
Voor wel-geluckigh achten:
Om dat het geen hy aen
Sijn dienstmaegd heeft gedaen
Is van seer groote krachten:
3 En heyligh is sijn naem.
Sy sijn hem aengenaem
Die hem ontsien en vresen;
Hy is der vroomen vriendt,
En die hem eert en dient
Dien wil hy gunstigh wesen.
4 Sijn arm is groot van macht
Die de Natuyr verkracht
En doet veel wonderdaeden;
Hy acht de grootse niet
En wat hooghmoedigh siet
Verstroyt hy op haer paeden.
5 De trotse werpt hy neer,
| |
[pagina 410]
| |
En die in pracht en eer
Sijn op den Throon geseten
Die geeft hy wel de schop
En setter kleynen op
Daer dees sijn afgesmeten.
6 Den armen doet hy goed,
En geeft in overvloed
’t Geen sy van hem begeeren:
Den rijcken send hy voort
En laet haer ongehoort
Weerom nae huys toe keeren.
7 Hy heeft de hand geboon
Aen Israel, sijn soon,
Sijn vrind, sijn uytverkooren,
So hy aen Abraham
En ’t zaed dat van hem quam
Voor eeuwigh had gezwooren.
|
|
