Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 371]
| |
 En sijn mildheyd streckt sich wijd.
2 Lof zy hem, die op zijn Throon
Heerschet boven alle Goon;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt seer wijd.
3 Looft den aller Heeren Heer,
Hem zy danck en alle eer;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
4 Die alleenigh wondren doet
Daer hem elck om vreesen moet;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
5 Die de heemlen heeft geschickt
Daer sijn diep verstand in blickt;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
6 Die de Zee sloot binnen’t strand
En het waeter buyten’t land;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
7 Die het groot en ’t minder licht
Aen den Hemel heeft gesticht:
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
8 Dat de Sonne heersch by daegh
| |
[pagina 372]
| |
En alom sijn straelen draegh:
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
9 Dat de Sterren en de Maen
Ons by nacht ten dienste staen;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
| |
j. Pause.10 Looft hem die in Pharoos land
’t Eerst-gebooren hilp van kant;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
11 Die sijn Israel met macht
Midden uyt Egypten bracht,
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
12 Met een uytgestreckten erm
Die haer streckte tot een scherm;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
13 Die het waeter kloofd’ ontwee,
’t Waeter van de roode Zee;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
14 Die den afgrond maeckte droogh,
Daer het al door henen toogh;
Sijne goedheyd duyrt altijd
| |
[pagina 373]
| |
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
15 Maer daer Pharo met sijn volck
Most versuypen in de kolck;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
16 Die den sijnen dee geley
Door de woeste barre hey;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
17 Die de Vorsten van der aerd
Dede vallen door het zwaerd;
Syne goedheyd duyrt altijd
En syn mildheyd streckt sich wijd.
18 Die de Koningen versloegh
En wat datter kroonen droegh;
Syne goedheyd duyrt altijd
En syn mildheyd streckt sich wijd.
| |
ij. Pause.19 Die Sihon den Amorijt
Land en leven maeckte quijt;
Syne goedheyd duyrt altijd
En syn mildheyd streckt sich wijd.
20 Die in Basan Og verwan,
Daermen spaerde vrouw noch man;
Syne goedheyd duyrt altijd
En syn mildheyd streckt sich wijd.
| |
[pagina 374]
| |
21 Die haer landen gaf te buyt
Dat doe Moyses deylden uyt:
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
22 So dat elcke staeck en stam
Het besit van ’tsijne nam:
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
23 Looft hem die ons niet vergat
Doe men ons op ’t herte trad,
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
24 Looft hem die ons maeckte vry
Van de zwaere slaeverny
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
25 Looft hem die al watter leeft
Haere spijs en voedsel geeft,
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
26 Looft hem die ten Hemel woont
En van daer sijn gunste toont;
Sijne goedheyd duyrt altijd
En sijn mildheyd streckt sich wijd.
|
|
