Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 320]
| |
 Om dat hy heeft geluystert nae mijn klaegen:
Hy hoorde my in mijn bedroefde daegen
Doe tegen my het onweer sich verhief.
2 Ick was beset met stricken van de dood
En sagh geen raed hoe icker uyt souw raecken;
Ick was benaeut en wist niet wat gaen maecken:
Des riep ick, Heer, verlost my uyt den nood.
3 Hy hoorde my en heeftm’er uytgeredt,
Gelijck hy is getrouw en vol genaede
Voor yder die met anxst en druck belaede
Sendt nae sijn Throon sijn yverigh gebedt.
4 Ick was by nae verteert en uytgemerght,
Maer Godes hand behiel my in het leven,
Dies, mijne ziel, will’ u ter ruste geven:
Want hy heeft u behouden en geberght.
5 Hy is’t die my heeft van de dood bewaert;
Mijn oogen voor een vloed van droeve traenen;
Hy heeft my doen op vaste voeten staen, en
Hy sal my weer doen leven onvervaert.
| |
Pause.6 Ick heb gelooft, des sprack ick koen en stout:
Want staer op God so werd gy niet bedroogen,
| |
[pagina 321]
| |
Maer by den mensch en vindmen niet als logen;
Ter tijd mijns ramps heb ick op God vertrout.
7 Maer, nu hy my dees weldaed heeft gedaen,
Wat weder-loon sal ick den Heere geven?
Den kelck des dancks, voor dat hy my doet leven,
Neem ick, en sal sijn naem gaen roepen aen.
8 Ick sal terstond van ’t geen ick heb belooft
Voor Godes volck my suyv’ren en ontbinden,
Die kostlijck acht het leven sijner vrinden,
En sorght dat het niet licht en werd gerooft.
9 Wel aen, mijn God, ick ben uw arme knecht,
Een zoon, die van u dienstmaeghd is gebooren;
Ick ben, dien gy verloste van te vooren
Uyt banden, die de dood my had gevlecht.
10 Ick sal u naem aenroepen nu terstond
En offer doen van lof en danckbaerheden,
En sal aen u betaelen, nu op heden,
Voor al uw volck daer ick my voor verbond.
11 ’k Sal offer doen, en ’t geen ick heb belooft
Sal ick, o God, in u gewijde Zaelen
In’t midden van Ierusalem betaelen;
Lof zy u: lof, die noyt en zy verdooft.
|
|
