Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 304]
| |
 Den naem des Heeren groot te maecken
So haest ick ’smorgens sal ontwaecken.
2 O God, ick sal dijn lof en eer
Verkondigen, dat wijd en veer
Den volckeren in menigh Rijck
De grootheyd uwer daeden blijck:
Want uwe goedheyd heeft geen maet
Die boven alle wolcken gaet:
Uw waerheyd is niet om vergrooten
En kan tot aen de sterren stooten.
3 O Heer, verheff’ u boven al,
Dijn eere klinck door bergh en dal:
Verloss’ het volck dat ghy verkoort:
Uw hand behoude my, en hoort.
Hy hoord’, en uyt sijn heylighdom
Sprack hy tot my, en juycher om,
Ick stel u binnen Sichems paelen,
En meet u toe de Sucoths daelen
4 Het deel van Gilead komt my,
Manass’ en Ephraim daer by,
Dees’ is de sterckte van mijn hooft
Gelijck eens stiers, die breeckt en klooft
Al wat hy met sijn hoornen raeckt,
Oock Iuda, die de rechten maeckt
En geeft in Israel de wetten
Waer nae sich yder heeft te setten.
5 Mijn wasch-tob is den Moabijt,
| |
[pagina 305]
| |
Mijn voet-veegh is den Edomijt,
Bey staen sy vaerdigh en bereyd
Als slaeven tot mijn dienstbaerheyd.
Het volck van’t machtigh Palestijn
Sal ick my doen gehoorsaem zijn,
Haer Vorsten sal ick na gaen jaegen
En voeren op mijn zeege-waegen.
6 Wie sal my brengen in de stad
Die vaste muyr en vestingh had?
Wie is’t die my sal leyden heen
Tot in het land der Idumeen?
Sult gy ’tniet zijn, mijn God mijn Heer,
Die ons verstooten had wel eer
En weygerd’ in voorleden tijden
Met ons te trecken om te strijden?
7 Dat ons dijn hulpe koom te baet
Als ’t waeter aen de lippen staet,
Want die men by de menschen vind
Is niet als ydelheyd en wind.
Wy sullen door uw stercke hand
Doen groote daeden in het land
En onse vyanden vertreden.
Daer God is, werd met winst gestreden.
|
|
