Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

[p. 111]

Den xliij. Psalm.

WIlt, Heer, voor my ter vier-schaer treden,
Neemt mijne saeck als eygen an,
En oordeelt ons na recht en reden.
Een volck vol onbarmhertigheden
Valt my op’t lijf: verlost my van
Dien loosen boosen man.

2 Gy zijt mijn rotz en mijner erven:
Waerom dan, Heer verstoot gy my?
Waerom moet ick uw gunste derven?
Waerom moet ick in droefheyd zwerven
Om dat ick werd verdruckt en ly
Geweld van mijn party?

3 Laet my, o God, uw licht bestraelen
Dat ick niet stronckel op mijn paen:
Laet uwe waerheyd neder daelen,
Om my te leyden sonder dwaelen,
En brengen op de rechte baen
Om tot dijn bergh te gaen.

[p. 112]

 

4 Dat ick aldaer met vaste schreden

 

Magh naecken uw gewijd autaer

 

En tot mijn God met blijschap treden:

 

Den God van mijne vrolijckheden:

 

Om u te loven openbaer

 

Met sangh van keel en snaer.

 

 

 

5 Mijn siel, waerom mooght gy verflouwen?

 

Waerom mijn geest sijght gy ter neer?

 

Hoopt maer op God, wilt hem vertrouwen,

 

Hy sal my helpen uyt ’tbenouwen,

 

Hy is mijn God, en sal my weer

 

Stof geven tot zijn eer.