Uren met musici

[p. 19]

Een Frankforter concertaankondiging uit 1763

‘DE knaap zal ook een concert geven, bij symphonieën ook het klavier accompagneeren, de toetsen van het klavier met een doek geheel bedekken en op het doek even goed spelen alsof hij de klaviatuur voor oogen had; hij zal vervolgens van uit de verte tonen bepalen, die men apart of in accoorden op het klavier of op alle slechts denkbare instrumenten, klokken, glazen voorwerpen en horloges aangeeft’.

(In 1763 maakte Leopold Mozart de eerste kunstreis met zijn beide kinderen Marianne en Wolfgang Mozart. De jonge Mozart telde toen nog geen 9 jaar, en de vader was met hem uitgetrokken om ‘het van God begenadigd kind aan Europa en de menschheid voor te stellen’.

In Italië, gedurende de reis in 1770, wekte Wolfgang Mozart zulke groote verwachtingen, dat zelfs de aandacht der geleerde wereld op dit ‘wonderwerk der natuur’ gevestigd werd. Er werden aesthetische verhandelingen over hem geschreven en lofdichten op hem gemaakt, zoodat Charles Burney in zijn reis-dagboek over de Italiaansche muziek noteert, dat ‘men van Thomassine (een veertienjarige Engelschman, Thomas

[p. 20]

Lingley, vioolvirtuoos) en van den kleinen Mozart in heel Italië spreekt als van de genieën ‘die de grootste verwachtingen geven’. Trouwens, aan eerbewijzen en giften heeft het de Mozarts op hun concertreizen nooit ontbroken. Reeds in 1765, op hun reis door Holland, bericht Leopold Mozart naar huis ‘dat zij genoeg verzilverde en ingelegde snuifdoozen hebben gekregen om er een winkel van te kunnen opzetten’).