Slauerhoff

[p. 136]

Proloog des dichters
(voor het doek)

k Zeg u vooraf - opdat, als ge anders wilt,
Liever aan leedvertoon uw dierb're penning spilt,
Gij nog terechtertijd ter deure uit kunt:
Dat 't spel hierachter door die deugd niet uitmunt.
Tot geen vergeefsch geween of hol geschater
Brengt u zijn wufte zinrijkheid; veelal
Zocht gij luidrucht'ge praal in het theater.
Een treff'lijk schepper van een bont heelal
Deed nu door 't fluiten van een tooverwijs
Figuren uit zijn wonderboek ontwaken,
Die doen in een potsierlijk paradijs
Als mènschen - die zich naar hun aard vermaken.
Temidden van de maagd'lijke natuur -
Begrijpt - zijn zij als visschen in een vuur,
Als bevers in het licht gedreven uit hun holen,
Knipoogend, in wanhoop'ge capriolen
Scharr'len zij rond in 't heilig sterrenrijk,
Totdat een snugg're bol een heldren kijk
Op ster-zijn krijgt, tot aanzien komt, zich kroont, omringd
Door hovelingen, opziend naar zijn zeden:
Hoe hij glimlacht en neigt en voor troonrede
Staande op een koopren zon der zotheid prosit drinkt.
En meent ge u eind'lijk op het spoor gebracht
Van wat ge als uiterst moois uit dwaasheid wacht,
Dan rolt de toov'naar zacht zijn prent weer op
En laat u turen naar een wereld op zijn kop,
Die al uw schriftgeleerden niet ontwarren,
Want ook zij duikelden en werden - narren.

Geschreven als proloog voor ‘De terugkeer van Don Juan of de Alcala'sche moordverwarring’, tooneelstuk van Frederik Chasalle en C.J. Kelk (1922).