Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

[p. 79]

Liedt, om in de kermis nae de Doelen te singhen.

Stemme: het waren twee gespelen goet.

WElkom schoon lief, weest doch gegroet
Hoe komt dat ghy my hier ontmoet,
Dus eenigh, by der straten?
Heeft u, u Lief verlaten?

Of had ghy op u bed gheen rust,

Om dat u Doelen-wand'lingh lust?
Soo laet ons nu vereenen,
En treden t'saam daer heenen.

Kom, ick wil uwen leydts-man zijn;

Gaet, ende houdt u maer by mijn,
Ick wil u in dees ermen
Bewaren, en beschermen.

Daer mee, dat gaet soo nae de Sael

Daer Venus Nymphjes al-te-mael
(Verselt met haer ghespeelen)
In vreuchden: dansse, quelen.

En by de Linden (dicht beblaert)

Daer sietmen oock veel Jeucht vergaert;
Gheleghert op de grasen,
Om Minne-lust te asen.

Noch vindtmen daer veel soet ghespeel:

Op Luyt, op Cijter, Pijp, en Veel,
Daer by sietmense Reyen,
Rontsom de groene Meyen.

Dan sietmen nae dit soet gheluyt,
Veel Kermis-goetjen loopen uyt;
Soo wel oude als jonghe,
Want elck schijnt onbedwonghen.

Sint Ian gheeft als zijn volck verlof,

Te wand'len in den Open-hof:
In Doelen, Straten Steeghen,
In huys en alderweghen.

Soo waer men ergens vindt een Kroon:

Die hanght dan vry voor elck persoon,
De Kermis stelt gheen Wetten.

[p. 80]

 

Als die 't ghemeen gaen setten.

 

 

 

Wel, is de Kermis dan soo vry,

 

Soo bid ick: Liefjen, laten wy

 

Ons hartjes lust bejaghen,

 

En nae gheen Klappers vraghen.

EYNDE.