Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

[p. 78]

Liedeken.

Naer de Stemme: Die mint die lijdt veel pijn, &c.

ICk die de strale Klingh,
En 't yser Harrenas
Aen mijn teere leden draegh;
Die noch voor eenigh dingh,
Hoe ysselijck het was:
Noyt vertsaeghden, vertsaegh:
Werdt nu ghequelt
Van Minnens soet gewelt,
En klaghende beweeght,
Tot een die my schendigh dreeght.

2 O vriendelijcke Lief;
Verbittert, en ontruert,
Door des nijders quaedt ghesnap,
Soo schandelijcken Brief
En was my noyt ghestuert
Van u ad'le Wetenschap;
Als die ick nou
(Van mijn ghewenste Vrou)
Bekomen heb onsacht;
Daer mijn hartjen niet om lacht.

3 Maer ick al evenwel,
(Natuyrelijck van aerdt)
Niet haer quaet met quaet en loon;
Haer schryvens, trots en fel
('t Welck mijn hart heeft beswaert)
Wijt ick niet (al) haer persoon;
Maer die met nijt
Beswanghert gaen altijt,
En spouwen niet als quaedt:
Die verwecken haer tot haet.

4 O edele Vriendin,
Gheeft klappers gheen ghehoor,
Die doch nydigh zijn ghesint;
Voldoet oprechte Min,
En volght doch 't Reden-spoor;
Daer door ghy 't Gewenschte vint;
Wie licht ghelooft:
Werdt lichtelijck berooft,
Van lieve soete rust,
En vervalt in swaer onlust.

5 Is my een dinck misluckt,
Dat ons tot schade streckt:
Och, dat is niet myne schult;
Denckt datter my oock druckt,
En droeffenis verweckt;
Ia mijn hart met klacht vervult;
Maer 't is gheschiedt:
Oprechte Liefd' sal niet
Verflouwe, soo gheringh,
Om een kleyne beuselingh.

6 En is mijn lief ghesint,
Ghelijck sy heeft belooft,
By den Heer, daer 't al voor buygt:
Dat sy my recht bemint,
Ghelijck 't scheen voor mijn hooft,
Daer den Hemel noch van tuyght;
Soo sal sy niet
Verlaten, die haer biedt,
Het gheen hy voormaels boodt,
Aen haer Handt; tot in der doodt.

7 Hier mee dan mijn Princes,
Mijn Peerle en Robijn,
Diamantjen aen mijn handt;
Mijn zieltjes Meesteres,
Mijn hartjes Medecijn;
Iae, mijn alderwaerdste pandt:
Weest my ghetrouw,
Niet minder als ick jou
Sal wesen, voor en naer;
Van het oud' in 't Nieuwe-jaer.

FINIS.