Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

Liedeken te singhen op de Speel-waghen nae Santvoort.

Stemme: Nae Oost-landt wil ick varen.

NAe Santvoort wil ick ryden,
De waghen die stater al ree;
Mijn soete Lief aen mijn zyde,
Om kussen// en blussen
De Brant in de volle Zee.

2 Hoe lustigh wil ick singhen
Wanneer ick de Wagen voel gaen;
En sie de Paerden springen;
Tsa! lustigh// en rustigh!
Wat hotsen en kan niet schaen.

3 Als wy de Duyn ghenaeken,
En komen in 't gulle sant:
Stae vast! dan roode kaecken,
Die bloosen// als Roosen,
Van liefde, en Minnen-brant.

4 Soo dickmael als wy stygen
Op eenige Berghen haer Kruyn:
Sal elck een Kusjen kryghen
Van haeren// Minnaere;
Soo lang als wy ryden in Duyn.

5 Als wy te Santvoort komen,
En rennen so voorts nae 't strant:
Elck Meysjen mach wel schromen;
Want knechjes// niet slechjes,
Verdryven dan haest den Brant.

6 Soo sy 't oock niet en deden:
Wy lieten het heel Iaer:
Haer nimmermeer met vreden;
Maer plaghen// en klaghen
Schier aller weegs over haer.

7 Dus om de schimp te myden:
De Iongmans seer wel bedacht:
Houden ons aen haer syden,
Om spoelen// en koelen
Ons billen; dat niemandt versmacht

8 Dan rijdtmen weer om hooge,
Te Santvoort al binnen de straet;
Om Hembt, en Rock te drooghen:
Men 't samen// met schamen
Een Herberghe binnen gaet.

9 Daer gh'eten, en gedroncken,
Gedrebbelt al voor het vyer;
Den Wijn wordt ons gheschoncken;
Wy singhen// en springhen,
En maecken daer goede cier.

10 De Paerden in ghespannen;
Wy setten ons twee, en twee;
Elck Iongh-man is geen Hannen:
Sy sollen// haer snollen;
Verlaten alsoo de Zee.

11 De Son die is aen 't dalen,
Den Avont ons overvalt;
De Voerman voert ons dwalen;
Sy sluyten// ons buyten;
Ist dan niet ter deghen ghemalt?

12 Als wy dan buyten blyven,
Verwachten den morghen root:
Denckt eens wat wy bedryven:
Wy rusten// met lusten,
De Knechjes in onsen Schoot.