Haerlemsche Duyn-Vreucht
(1636)–C.P. van Wesbusch– Auteursrechtvrijin-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt
Naer de Stemme: Pronckjen van dees Maeghden.MAria mijn waerde,
Wtverkooren Liefjen,
Hemeltjen op aerden,
Suycker soete diefjen:
Neem, en leest dit Briefjen,
Gheschreven met het Bloedt
Mijns leven// om reden
Ghesonden// om gronden
V vreemt ghemoedt.
2 Ghy hebt my doen weten,
Met een snelle Bode:
Of ick u vergheten
Sal, nu 'k zy ghevloden?
Neen mijn Lief! de Goden
En laten dat niet toe;
Hoe soud// ick// al woud// ick
Soo schoone// persone
Doch worden moe.
3 Gae ick overdencken,
In mijn eenigheden,
Wat ghy my ginck schencken
| |
[pagina 63]
| |
By u Brief voorleven:
Soo word ick bestreden
Van d'alderfelste Min:
Om groeten// mijn soete,
Mijn waerde// vermaerde,
Mijn aerdts' Goddin.
4 Nimmer: dach, noch uyre
Zijt ghy uyt mijn sinnen;
Ick kan nau gheduyren,
Soo quelt my de Minne;
Buyten, en van binnen
Voel ick het Minne-vyer;
De voncken// door-droncken
Van tranen// vermanen:
Ach! waer sy hier.
5 Mijn vergulde Enghel,
Ick moet u beklaghen,
Dat Vrou-Venus Benghel
V dus wreet gaet plaghen;
Wilt lijdsaem verdraghen
Dit vriendelijck ellendt;
Princesjen// Vooghdesjen,
Ons strijden// en lyden
Sal nemen endt.
|
|