Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

[p. 60]

Galateaes klacht, aen Cupido.

Stemme: Gheswinde bode van de min, &c.

BEdrieghelijcke Godt der Min,

Zijt ghy dus verhardt,

Dat ghy in mijn verliefde sin
Prent soo grooten smart?
Lieve Wicht// spant u Boogh,
Neemt een Schicht// treft het oogh// mijns Lief,
Dat hem dwinght tot mijn gherief;
Want ic min hem seer// en hy my niet weer,
't Welck my treuren doet,
Om de weder-liefde soet.

2 Ghy hebt my Phœbus toe-ghestiert;
Maer tot mijn verdriet,
Die al te heerlijck is verciert,
En nae hoogher siet;
Galathe,, leegh van staet,
Met haer Vee// hy versmaet// en rent,
Nae zijn Daphne excellent;
Die hem doch ontvliet// en niet weder biedt
Haere Minne soet;
Dies hy haer weer laten moet.

3 En schoon hem Daphne is ontmaeckt,
Door veranderingh:
Sijn Galathea bleeck ghekaeckt,
Die hy eerst af gingh:
Haet hy noch// trots van moet,
Sijn bedroch// klaghen doet// mijn tong',
Die wel eertijdts kluchtigh songh.
O lief Cupido,, treft Coridon soo,
Met der minnen Schicht,
Dat hy hem aen my verplicht.

4 Coridon braef, en goet van aerdt,
Sal my niet versmaen,
Indien ghy hem met min beswaert,
En tot my leert gaen;

[p. 61]

 

En hy speelt// op sijn Fleyt,

 

Dat hy steelt// menigh Meyt// haer hart,

 

't Welck tot hem gheprikelt wart;

 

Iae zijn luchte gheeft

 

Die bekoort my 't meest;

 

Daer by is hy mee

 

Oock een Dienaer van het Vee.

 

 

 

5 Hierom barmhertigh Venus-kindt,

 

Maeckt u schitigh heen;

 

En soo ghy Coridon maer vindt:

 

Iaeght ons Vee door een;

 

Druckt hem soet// in mijn arm,

 

Maeckt ons bloet// vriendlijc warm// door Min,

 

Dat ick droeve Harderin:

 

Met mijn Coridon,

 

Apollo de Son,

 

Weer vergheten mach;

 

Die my bracht tot dit gheklach.

FINIS.