Haerlemsche Duyn-Vreucht
(1636)–C.P. van Wesbusch–
Auteursrechtvrijin-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt
Stemme: Het daget uyt den oosten, &c.
Tyter.
BEdroefde Harderinne,
Die 't schrale strandt betreet:
Siet dat ghy dijne sinnen
Aen 't aerdigh groen besteet;
En wilt u Schaepjes leyden
In goe Weyden.
Galathe.
Mocht ick nae wensch verkiesen
Een wel-gheseghent Landt,
Ick sou wel graegh verliesen
Het Peeckel-schuymich strandt
Maer wie soud' my begheeren
Te vereeren.
Tyter.
Lof-waerde Harderinne:
Ick presenteer mijn Wey
Aen u, uyt lieve minne:
En wil u doen gheley,
Daer ghy u Vee meucht asen,
In mijn Grasen.
Galathe.
Danck heb u presentacy,
V woorden schijnen trou;
Maer ach! u hart (eylacy)
Wel anders meynen sou,
En ick kan 't harts secreten
Qualijck weten.
Tyter.
Ick sweer u by de Goden,
Mijn lieve Galathe:
Mijn Vader sal u noden;
Daer toe u hong'rich Vee,
| |
[pagina 59]
| |
Op wel-ghemeste Fruyten,
Vol virtuyten.
Galathe.
Adieu dan dorre Stranden,
Daer 't altijdt guerigh waeyt:
Adieu, ghy bracke Sanden,
Met Schelpen hart besaeyt;
Ick wil (voor groene straten)
V verlaten.
Tyter.
Treed aen, mijn uytghelesen;
Treed aen, mijn Beckjen soet,
Ick sal u Leydsman wesen:
Daerom hebt goeden moet,
Tot aen de soete Stroomtjens,
Met haer Boomtjens.
Nu sullen dijne Wanghen,
Soo bleeck, en wit als snee,
Haest purper-root ontfanghen,
Mijn lieve Galathe,
Daer Phœbus gulde Stralen
Schitt'righ dalen.
Hier zijn wy aen de Acker,
Die tot mijn Wooningh reckt;
Nu Galatheetje, wacker
V hackjes nae u treckt.
Hier ist daer Vog'len singhen,
Dieren springhen.
Treedt in dees gulde Salen;
Dit is nu mijn Ghebouw;
Hier wil ick u onthalen;
Hier sult ghy zijn mijn Vrouw;
Wilt hier voor 't Vee te drijven
Vreuchdigh blijven.
Galathe.
O! wel-gheluckigh leven;
Dat my dus soet toe lacht.
Die my dus heeft verheven,
En hier toe heeft ghebracht:
Wensch ick het hooghste wenschen
Aller menschen.
EYNDE. |
|