Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

Liedeken.

Nae de Stemme: Ick sagh langhs eenen kant, een, &c.

VRiendelijck Beckjen soet,
Vol groene Minne-partjes:
Ey mijn versoeck voldoet!
Laet ons verliefde hartjes
Minnelijck t' samen paren,
Op dat wy by ons twee:
Meer Beckjes, soet, vergaren;
Dit is mijn hooghste bee.

2 En soo ghy't my af-slaet:

Ghy sullet nae beklaghen;
Dus, Liefjen, doet mijn raedt;
Wilt nae gheen Klappers vraghen,
Die u en mijn misgonnen,
Vriend'lijck by een te zijn;
Nochtans sy niet en konnen,
Als ghy zijt Eens met mijn.

3 Eenich in d' Echten-bant:

[p. 48]

 

Eenigh in 't lieve gheven,

 

Van onse Rechter-handt,

 

Om voort met Een te leven;

 

Als Een, en niet verscheyden

 

Twee Zielen in Een lijf,

 

Die haer tot Een bereyden,

 

Als Eenigh Man en Wijf.

 

 

 

4 Ghy doet u selven pijn,

 

Want ghy draeght liefd' van binnen,

 

Oordeel ick nae den schijn:

 

Ghy schijnt mijn Vyandinne;

 

Maer alsoo ick wel wete,

 

Dat dickmael schijn bedrieght:

 

Oordeel ick dijn secreten,

 

En waerheydt, die niet lieght.

 

 

 

5 Wat so: gheeft onbeveynst

 

V lieve soete Handtjen;

 

Hier heb ick nae gheweynst:

 

Dit is mijn duere Pandtjen;

 

Dit wil ick nu bevesten,

 

Met een volmaeckte kus;

 

Nu eyndet Minne-questen,

 

Wellekom soete Sus.