Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

Uyle-vlucht.

Stemme: Wech oude,, koude klappertant

DEs avondts komt de Uyl te veldt,
Als mee de Vleder-Muys:
Dan ben ick mee een dapper Heldt:
En nerghens min als t'huys,
Ick kies de lust// voor sachter rust:
Het bedt is mijn een kruys.

2 Ick haet de Maen en Sterren-lucht,
De doncker is mijn vreucht;

[p. 31]

 

Dan speel ick soete Minne-klucht,

 

Met Venus lieve Ieucht,

 

Als niemandt siet, wat daer gheswchoet

 

Dat doet ons hartje vreucht.

 

 

 

3 Heeft yemandt dan de onder-laegh,

 

Nae 't worst'len gins en weer:

 

Daer gaen gheen Klappers (als by daegh)

 

Om schenden yemandts eer;

 

Men mach dan vry, met harten bly

 

Sich stellen in 't gheweer.

 

 

 

4 Dit schermen, fel, gaet wonder soet,

 

In stoepen, of in gangh,

 

Maer alsmen 't soo ghestoolen doet,

 

Dan is elcks hartjen bangh;

 

Het ritss'len van// een Muysjen kan

 

Ontsteecken Lijf, en Wangh.

 

 

 

5 Hierom: wie sulcks ter handen treckt:

 

Begheeft u uyt het licht:

 

V Lief met lijf, en Mantel deckt,

 

Door Klappers loos ghesicht;

 

En steldt u bout// t' ontkennen stont,

 

Als yemandt u beticht.

 

 

 

6 En of ghy schoon al wierdt bespeurt,

 

Of onversiens betrapt:

 

Ghy Ionckmans, daerom niet en treurt;

 

En wordt u Lief beklat:

 

Strijdt voor en naer// als man voor haer,

 

Dat sy niet wordt besnapt.

 

 

 

7 Ghy kondt met reden segghen vry,

 

Tot haer onseeckerheydt:

 

Ghy saeght haer niet, al saeght ghy my

 

Want ick had haer bespreyt

 

Met recht doet kondt// of snoert u mondt

 

Van 't gheen ghy hebt gheseydt.

 

 

 

8 Den snapper zijnde gantsch verbaest

 

Heeft gheen ghetuyghen mee:

 

Hy voert zijn Broeck van angsten haest,

 

En bidt om pays en vree,

 

Het gheen hy sach// hy niet en mach

 

Vertellen watmer dee.

[p. 32]

 

9 Dus is het wonder fraey, en wel

 

Met d'Uylen uyt te gaen,

 

Al waer 't soo doncker als een Hel,

 

Den doncker kan niet schaen,

 

Al sieter een// wat (soo hy meen)

 

't Klappen is niet gheraen.

 

 

 

10 En schoon sy 't saghen wel perfeckt,

 

Ghetuyghen daer ontbreekt;

 

De Nacht het Meysjes Eer bedeckt;

 

Den Nacht veel doen versteeckt:

 

Dit weet den Uyl,, die hem verschuyl,

 

Soo haest den Dagh aen breeckt.